Teologiczna ocena moralna cywilizacji naukowo-technicznej w świetle nauki Jana Pawła II

„Człowiek dzisiejszy zdaje się być stale zagrożony przez to, co jest jego własnym wytworem, co jest wynikiem pracy jego rąk, a zarazem – i bardziej jeszcze – pracy jego umysłu, dążeń jego woli. Owoce tej wielorakiej działalności człowieka (…), w jakimś pochodnym i pośrednim zakresie skutków – skierowują się przeciw człowiekowi.” (Jan Paweł II). Papieski postulat domagający się proporcjonalnego do rozwoju cywilizacji naukowo – technicznej, rozwoju moralności i etyki, wskazuje na możliwe postawy współczesnego człowieka inspirowane antropologią chrześcijańską. Na przykładzie encyklik Redemptor Hominis i Fides et Ratio Jana Pawła II, chciałabym przedstawić rozważania dotyczące relacji człowieka wobec rozwoju cywilizacji naukowo – technicznej oraz zastanowić się: „czy człowiek jako człowiek, w kontekście tego postępu staje się lepszy, (…) bardziej gotowy świadczyć i nieść pomoc wszystkim?”.