Przestrzenie coworkingowe w środowisku mieszkaniowym – studium przypadku

W obliczu kolejnych fal pandemii wywołanych przez wirus Sars-CoV-2, zacierają się granice między pracą a domem. Innowacyjne przestrzenie pracy wydają się nowym kierunkiem, zarówno w architekturze biurowej, jak i w architekturze mieszkaniowej. W artykule omówiono zagadnienia przestrzeni coworkingowych w środowisku mieszkaniowym na nowo wybudowanych osiedlach: Nowa Letnica w Gdańsku oraz 33 Bond St. przy 300 Livingston Street w Brooklynie. Jako metodę badawczą zastosowano metodę komparatywną z wykorzystaniem narzędzi ankietowych w postaci schematów oraz wykresów słupkowych i kołowych. Wyniki badań stanowią odpowiedź na potrzeby pracowników mających zdalny tryb pracy oraz są podpowiedzią dla współczesnego budownictwa przy projektowaniu stref coworkingowych na osiedlach mieszkaniowych w okresie postpandemicznym. Celem niniejszego artykułu jest zapełnienie luki badawczej w zakresie aranżacji przestrzeni coworkingowych, które nie odpowiadają potrzebom użytkowników.

In the face of successive waves of the pandemic caused by the Sars-CoV-2 virus, the boundaries between work and home are blurred. Innovative workspaces seem to be a new direction, both in office architecture and in residential architecture. The article concerns the issue of coworking spaces in the residential environment of newly built housing estates. Nowa Letnica in Gdansk and 33 Bond St. at 300 Livingston Street in Brooklyn. As a research method, a comparative method was used using survey tools in the form of diagrams and bar and pie charts. The research results are a response to the needs of employees who work remotely and are a hint for modern construction when designing co-working zones in housing estates in the post-pandemic period. The aim of this article is to fill the research gap in the field of arranging coworking spaces that do not meet the needs of users.