Ochrona i udostępnianie kulturowego dziedzictwa informatycznego z perspektywy muzeum historii komputerów i informatyki w Katowicach

Artykuł poświęcony jest największemu w Polsce muzeum technologii informatycznych – Muzeum Historii Komputerów i Informatyki w Katowicach (MHKI). Trend kreowania tego rodzaju muzeów możemy obserwować w krajach wysoko rozwiniętych już od ponad 20 lat. Wiąże się on ze zmieniającą się perspektywą postrzegania technicznych akcesoriów życia codziennego, które stopniowo włącza się w krąg dziedzictwa kulturowego, a następnie obejmuje instytucjonalną ochroną. Ich założycielami są zazwyczaj podmioty i osoby prywatne, które motywowane pasją dążą do zachowania oraz popularyzacji technicznego dziedzictwa wśród obecnych i przyszłych pokoleń. Cechą łączącą muzea informatyki na świecie jest zastosowanie – rzadko spotykanego w klasycznym muzealnictwie – modelu udostępniania zwiedzającym eksponatów do bezpośredniej interakcji. Jednocześnie muzea te są podmiotami rynkowymi, które, poza działalnością kulturotwórczą, muszą zadbać o swoją samodzielność i stabilność finansową, uzależnioną przede wszystkim od frekwencji zwiedzających oraz umów partnerskich z podmiotami zewnętrznymi: firmami i mediami. Powyższe kwestie stały się przedmiotem pogłębionego wywiadu z dyrektorem MHKI, który stanowi materiał źródłowy artykułu. Pozyskane informacje mogą być źródłem wiedzy oraz inspiracji dla twórców kolejnych muzeów informatycznego dziedzictwa powstających w Polsce.