Polimorfizm narkoterroryzmu. Terrorystyczna działalność karteli narkotykowych czy finansowanie terroryzmu z handlu narkotykami

Narkoterroryzm nie posiada jednoznacznej definicji. Termin ten oznaczać może stosowanie terrorystycznych metod działania przez zorganizowane grupy przestępcze, jak również finansowanie działalności terrorystycznej z handlu narkotykami. Istnieje kilkanaście rozbieżnych określeń tego fenomenu różniących się w zależności od położenia nacisku na pierwszy lub drugi człon tego złożonego wyrażenia. Uznać trzeba, iż narkoterroryzm stanowi zjawisko polimorficzne. W pierwszym z przytoczonych znaczeń odnosi się on do działalności kolumbijskich i meksykańskich karteli narkotykowych, stosujących przemoc celem wpływania na politykę państwa czy wywierania nacisku na rządy. Ofiary tak rozumianego narkoterroryzmu szacuje się w Meksyku na kilkadziesiąt tysięcy rocznie. Drugie znaczenie wyrażenia egzemplifikuje przykład Afganistanu, państwa, które pod rządami talibów stało się światowym centrum wytwarzania opiatów (heroiny). Wskutek wydarzeń z lat 90. XX wieku europejskim centrum dystrybucyjnym dla afgańskich narkotyków, a zarazem bazą dla dżihadystów, stały się zdominowane przez wyznawców islamu państwa Bałkanów Zachodnich. Obie omawiane postacie narkoterroryzmu rodzić mogą niebezpieczeństwa dla Polski.