Wyznaczenie empirycznego poziomu kultury bezpieczeństwa podmiotu indywidualnego

Niniejszy artykuł prezentuje innowacyjny sposób wyznaczania empirycznego wymiaru fenomenu kultury bezpieczeństwa drzemiącego we wnętrzu podmiotu indywidualnego. Rozwiązanie problemu badawczego znalazło się na styku dwóch dyscyplin naukowych dziedziny nauk społecznych: nauk o bezpieczeństwie oraz psychologii. Zaczerpnięcie z dorobku naukowego innej dyscypliny naukowej dokonało przełomu w możliwości pomiaru i analizy fenomenu kultury bezpieczeństwa jednostki ludzkiej. Agregacja podstawowych wartości preferowanych – opisanych na kołowym modelu teorii wartości Shaloma Schwartza – do odpowiednich strumieni energii kultury bezpieczeństwa podmiotu indywidualnego, pozwoliło dokonać pomiaru empirycznej wielkości kultury bezpieczeństwa badanego podmiotu.