Analiza tekstów pisanych osoby z uszkodzonym słuchem

W artykule, na podstawie tekstów pisanych przez dorosłą osobę z uszkodzeniem słuchu w stopniu głębokim, przedstawione zostaną jej trudności w zakresie sprawności syntaktycznej. Do analizy wykorzystano dwa teksty napisane przez osobę niesłyszącą: opowiadanie na podstawie obejrzanego fragmentu filmu oraz przeczytanego tekstu pt. Spotkanie. Wyniki badań nad rozwojem językowym osób niesłyszących wskazują na ich różne problemy w nabywaniu fonologii, morfologii, składni, narracji. Ograniczony dostęp do „klucza do języka” – fonologii – skutkuje również trudnościami w rozumieniu czytanego tekstu, poprawnym pisaniu (choć teksty pisane najczęściej są dla nich wzorem i ścieżką do opanowania systemu językowego). Analiza materiału wskazuje na łatwość tworzenia tekstów pisanych przez osobę niesłyszącą oraz na jej ograniczenia w redagowaniu poprawnych zdań.

The article is discussing syntactic efficiency drawbacks of an adult with a profound hearing impairment based on written texts they have produced. The analysis focused on two written utterances of the deaf person. One is a short story based on a film excerpt and second is a text written after reading a piece entitled Spotkanie (Meeting). The results indicate various problems in the acquisition of phonology, morphology, syntax, and narration. Moreover, the consequences of a limited access to the “key to language” - phonology, are visible in their difficulties in reading comprehension or correct writing (although written texts are most often considered a model and a path to master the language system). This paper breakdown deaf person’s dexterity in creating written texts on one hand, and their limitations in producing correct sentences on the other.