Emocje w kontekście zachowań pracowniczych

Współcześnie ze względu na liczebność społeczności, w których żyjemy, oraz technologie pozwalające utrzymywać rozległe kontakty, jesteśmy znacznie bardziej obciążeni skomplikowaną siecią relacji międzyludzkich niż nasi przodkowie. Jednak bez względu na czas, miejsce, środowisko kulturowe oraz etap życia niezmiennie doświadczamy różnorodnych emocji. To emocje pozwalają nam rozpoznawać w gąszczu interakcji sprzymierzeńców i wykrywać oszustów. Emocje pełnią funkcję mechanizmów adaptacyjnych, których rozumienie umożliwia sprawniejsze poruszanie się w przestrzeni społecznej, czyli w naszych stosunkach z innymi. W ciągu życia realizujemy się w wielu rolach: córki lub syna, przedszkolaka, ucznia, studenta, przyjaciela, partnera, rodzica, kursanta, podwładnego, przełożonego, uczestnika różnych grup zainteresowań oraz aktywności itp. Wszystkie one wiążą się z interakcjami, którym towarzyszą emocje. Wiedza o procesach i reakcjach emocjonalnych pozwala na lepsze zrozumienie również własnego postępowania. Na kanwie naszych realnych kontaktów dla wielu z nas stałą częścią życia jest środowisko wirtualne. Proces cyfryzacji dramatycznie przyspieszyła pandemia COVID-19, która przeniosła część codziennych interakcji do sieci. Wymuszone sytuacją częstsze uczestnictwo w spotkaniach online niesie ze sobą ryzyko zakłócania stabilności relacji ze współpracownikami i innymi uczestnikami naszych sieci społecznych. Utrudnia też budowanie nowych więzi. Naturalny kontakt z rozmówcą i najbliższym otoczeniem został w ten sposób zubożony o część bodźców będących nośnikami informacji. Przez to nasz mózg poddaje interpretacji mniejszą liczbę danych, co sprzyja błędnej interpretacji doznawanego doświadczenia. W konsekwencji możemy częściej przeżywać emocje lęku czy frustracji, które powodują stres.