Monarchy in the Republic – Sultanate of Yogyakarta in the Republic of Indonesia

The purpose of this article is to present the key elements of the unique system of the Yogyakarta Sultanate as the monarchical part of Indonesia’s republican system, against the theoretical background of the concept of ‘monarchy within a republic’ and the trends in the systemic practice of modern monarchies. Indonesia is in many respects a unique example of a mixed system in which republican and monarchical elements coexist. The incorporation of monarchical elements into the republican system has been done in a very original way – by giving one region of the state dual constitutional status, with the traditional ruler of that territory in the dual role of republican governor and hereditary ruler. The Yogyakarta Sultanate, despite its uniqueness, is subject to problems typical of all modern monarchies, arising from the need to adapt to civilizational and cultural changes, such as gender equality, while respecting rich traditions and cultural identity.

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie kluczowych elementów unikalnego ustroju współczesnego Sułtanatu Yogyakarty jako monarchicznej części mieszanego systemu republikańskiego Indonezji, na tle teoretycznych założeń koncepcji “monarchii w republice” oraz tendencji w praktyce ustrojowej współczesnych monarchii mieszanych. Indonezja jest pod wieloma względami wyjątkowym przykładem republiki mieszanej, w której współistnieją elementy republikańskie i monarchiczne. Monarchiczne elementy systemu zostały skumulowane tylko w jednym regionie państwa. Włączenie elementów monarchicznych do systemu republikańskiego zostało dokonane w bardzo oryginalny sposób – poprzez przyznanie jednemu z regionów państwa podwójnego statusu konstytucyjnego, z przyznaniem tradycyjnemu władcy tego terytorium podwójnej roli – republikańskiego gubernatora i dziedzicznego władcy. Sułtanat Yogyakarty, mimo swojej wyjątkowości podlega problemom typowym dla wszystkich współczesnych monarchii wynikającym z konieczności dostosowania się do zmian cywilizacyjnych i kulturowych, takich jak równość płci i dopuszczenie kobiet do dziedziczenia tronu, przy jednoczesnym poszanowaniu bogatych tradycji i tożsamości kulturowej.