Studies on increasing manganese nutrition effect of tomato (Lycopersicon esculentum Mill.) on differentiation of rhizosphere chemical composition

The aim of the conducted studies was to assess the effect of increasing Mn concentrations (within the range from 0.06 mg-dm^-3up to 19.2 mg-dm^-3) on chemical composition of tomato rhizosphere (Lycopersicon esculentum Mill. cvs. ‘Alboney F₁’ and ‘Emotion F₁’) grown in rockwool. For plant fertigation was used nutrient solution with the following chemical composition (mg-dm^-3): N-NH₄ 2.2, N-N0₃ 230, P 50, K 430, Ca 145, Mg 65, Cl 35, S-S0₄120, Fe 2.48, Zn 0.50, Cu 0.07, pH 5.50, EC 3.00 mS-cm^-1. It was studied the following contents of manganese in nutrient solution (mg-dm^-3): 0.06; 0.3; 0.6; 1.2 (experiment I, years 2008-2011); 2.4; 4.8; 9.6; 19.2 mg-dm^-3 (experiment II, year 2012) - described as Mn-0; Mn-0.3; Mn-0.6; Mn-1.2; Mn-2.4; Mn-4.8; Mn-9.6; Mn-19.2. Increasing concentration of manganese applied in nutrient solution significantly changed the chemical composition of solution in slabs. Within range of manganese in nutrient solution up to 1.2 mg-dm^-3 was found significantly increase content of: N-N0₃, Ca, Mg, S-S0₄,Zn (except Mn-1.2), Na, Cl, pH (alkalization) and EC with simultaneous decrease content of: K (except Mn-0), Fe, Mn. Changes of P-P0₄ and Cu were multidirectional. Within range of manganese in nutrient solution from 2.4 to 19.2 mg-dm^-3 was found significantly increase content of: Ca, Cu, Na, pH (alkalization) and EC (for ‘Emotion F₁) with simultaneous decrease content of: N-N0₃, P-P0₄, K, Fe, Mn. Changes of Mg, S-S0₄, Zn, Cl and EC (for ‘Alboney F₁’) were multidirectional.

Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu wzrastających stężeń manganu (w zakresie od 0,06 mg-dm^-3 do 19,2 mg-dm^-3) na skład chemiczny strefy korzeniowej pomidora (Lycopersicon esculentum Mill. cvs. ‘Alboney F₁’ and ‘Emotion F₁’) uprawianego w wełnie mineralnej. Do fertygacji roślin stosowano pożywkę standardową o następującym składzie chemicznym (mg-dm^-3): N-NH₄ 2,2; N-N0₃ 230; P 50, K 430, Ca 145, Mg 65, Cl 35, S-S0₄ 120, Fe 2,48, Zn 0,50, Cu 0,07, pH 5,50, EC 3,00 mS-cm^-1. Badano następujące zawartości manganu w pożywce (w mg-dm^-3): 0,06; 0,3; 0,6; 1,2 (eksperyment I, lata 2008- 2011); 2,4; 4,8; 9,6; 19,2 mg-dm^-3 (eksperyment II, rok 2012) - opisane jako Mn-0; Mn-0,3; Mn-0,6; Mn- 1,2; Mn-2,4; Mn-4,8; Mn-9,6; Mn-19,2. Wzrastające stężenia manganu stosowanego w pożywce istotnie modyfikowały skład chemiczny strefy korzeniowej roślin. W zakresie zawartości manganu w pożywce do 1,2 mg-dm^-3 stwierdzono istotny wzrost zawartości: N-N0₃, Ca, Mg, S-S0₄,Zn (poza Mn-1,2), Na, Cl, pH (alkalizacja) i EC, przy równoczesnym obniżeniu zawartości: K (poza Mn-0), Fe, Mn. Zmiany zawartości P-P0₄ i Cu były wielokierunkowe. W zakresie zawartości manganu w pożywce od 2,4 do 19,2 mg-dm^-3 stwierdzono istotny wzrost zawartości: Ca, Cu, Na, pH (alkalizacja) oraz EC (w przypadku ‘Emotion F₁’), przy równoczesnym obniżeniu zawartości: N-N0₃, P-P0₄, K, Fe, Mn. Zmiany Mg, S-S0₄, Zn, Cl i EC (dla ‘Alboney F₁’) były wielokierunkowe.