Effect of different growing substrates on the plant water relations and marketable fruit yield greenhouse-grown tomato (Lycopersicon esculentum Mill.)

In the period 2009-2011, a study was conducted in a greenhouse, using fertigation, to determine water relations and fruit yield of tomato grown in different substrates. Tomato plants were grown on rockwool slabs, 15 dm3 in volume, and on slabs of the same volume made of the following straw chaff: rape straw; rape straw + peat (3:1); rape straw + pine bark (3:1); triticale straw; triticale straw + peat (3:1); triticale straw + pine bark (3:1). 2 tomato plants were grown on each slab, leaving 22 fruit clusters on each plant during the period from February to October. The obtained results showed that water potential, stomatal conductance, transpiration, water saturation deficit, and leaf free proline content in tomato grown on rockwool and on rape or triticale straw chaff substrates did not differ statistically significantly. Also, no significant differences were found in marketable tomato fruit yield and dry matter content in tomato fruits. Peat or pine bark addition to rape or triticale straw substrates had no significant effect on the change in their commercially useful traits. In the opinion of the present authors, substrates made of rape or triticale straw alone, and even more so with the addition of peat or bark, are not inferior in any way to commonly used rockwool.

W latach 2009-2011 przeprowadzono badania w szklarni z zastosowaniem fertygacji, dotyczące określenia stosunków wodnych i plonu owoców pomidora uprawianego na różnych podłożach. Rośliny rosły na matach z wełny mineralnej o pojemności 15 dm3 i matach o analogicznej pojemności przygotowanych z sieczki: słomy rzepakowej, słomy rzepakowej + torf (3:1), słomy rzepakowej + kora sosnowa (3:1), słomy pszenżyta, słomy pszenżyta + torf (3:1), słomy pszenżyta + kora sosnowa (3:1). W każdej macie rosły 2 rośliny, prowadzone na 22 grona w okresie od lutego do października. Uzyskane wyniki wykazały, że potencjał wody, przewodność szparkowa, transpiracja, deficyt zawartości wody i zawartość wolnej proliny w liściach pomidora uprawianego na wełnie mineralnej i podłożach przygotowanych z sieczki słomy rzepakowej lub pszenżyta nie różniły się w sposób istotny statystycznie. Nie stwierdzono także istotnych różnic w wysokości plonu handlowego owoców pomidora i w zawartości w nich suchej masy. Dodatek torfu lub kory sosnowej do podłoży przygotowanych ze słomy rzepakowej lub pszenżyta nie wpłynął w istotny sposób na zmianę ich wartości użytkowych. W opinii autorów podłoża przygotowane z samej słomy rzepakowej lub słomy pszenżyta, a tym bardziej z dodatkiem torfu lub kory w niczym nie ustępują powszechnie stosowanej wełnie mineralnej.