Segetal flora of the Lukow Plain

The aim of the study was to characterize and analyze the segetal flora of the Łuków Plain. The study was carried out from 2003 to 2006 in 182 towns and villages. Vascular flora of the arable fields in the area under study consists of 305 species belonging to 39 families and 168 genera. The analysed flora is characterised by the prevalence of native species (64.6%) over alien species (35.4%). Archaeophytes dominate among anthropophytes, whereas meadow species are the most frequent in the group of apophytes. Annuals and biennials show a slight prevalence over perennials. The analysis of the life-form categories shows the dominance of therophytes (52.8%) as well as a relatively high share of hemicryptophytes (34.4%) and geophytes (12.5%). In the analysed flora, rare and very rare species constitute a vast majority (61.7%), whereas the common and very common species reach 13.1%.

Celem pracy była charakterystyka i analiza flory segetalnej Równiny Łukowskiej. Badania prowadzono w latach 2003-2006 na terenie 182 miejscowości. Flora naczyniowa pól uprawnych badanego terenu liczy 305 gatunków należących do 39 rodzin i 168 rodzajów. Na bogactwo gatunkowe ma wpływ zróżnicowanie siedlisk, rozdrobnienie gospodarstw i tradycyjny system gospodarowania. Analizowana flora cechuje się przewagą gatunków rodzimych (64,6%) nad taksonami obcego pochodzenia (35,4%). Wśród antropofitów dominują archeofity (27,2% flory) a z apofitów najczęściej notowano gatunki łąkowe (23,6% flory). Gatunki krótkotrwałe mają niewielką przewagę nad wieloletnimi. W obrębie form życiowych dominują terofity (52,8%), zwłaszcza wśród antropofitów (85,2% gatunków tej grupy), ale stosunkowo dużo jest hemikryptofitów (34,4%) i geofitów (12,5%). W analizowanej florze największy udział mają gatunki bardzo rzadkie i rzadkie (61,6% flory), natomiast pospolitych i bardzo pospolitych jest 13,1%. Cechą charakterystyczną jest liczne występowanie gatunków speirochorycznych związanych z ekstensywnym rolnictwem: Agrostemma githago, Bromus secalinus i Avena strigosa. Z gatunków subatlantyckich częstym taksonem jest Arnoseris minima, rzadkim Anthoxanthum aristatum, a Teesdalea nudicaulis występuje bardzo rzadko na badanym terenie.