Modelowanie powierzchni elementów wykonywanych metodą stereolitografii

Modele wykonywane metodami przyrostowymi charakteryzują się specyficzną strukturą powierzchni tj. tzw. efektem schodkowym. Struktura taka zazwyczaj nie jest akceptowana przez odbiorcę i w celu uzyskania odpowiedniej jakości powierzchni wykonuje się dodatkową obróbkę np.: skrawaniem (jest to tzw. postprocessing). Właściwości powstającej struktury powierzchni można zmieniać w ograniczonym zakresie poprzez sposób ustawienia modelu na platformie. Aby przewidywać wysokość powstających nierówności tworzy się modele chropowatości powierzchni przedmiotów wykonywanych metodami przyrostowymi W artykule przedstawiono rożne modele chropowatości powierzchni elementów wykonywanych metodą stereolitografii w zakresie parametrów wysokościowych, a także ich porównanie do powierzchni rzeczywistej.

Stereolithography is an additive rapid prototyping method. This method is based on the principle of solidifying a liquid photopolymer (resin) by laser radiation. Models obtained with this method are characterized by a specific surface structure called “stairstep effect”. It causes that, the surface should be processed by additional finishing (postprocessing). To minimize the additional machining process, the model should be set in the relation to incremental layers so that the roughness of significant surfaces was optimal. In order to optimize this process, surface roughness models of components are created, which were made using stereolithography method. This paper presents the various models of surface roughness described in the literature and also compares the consistency of mapping models with the actual surface.