Meat quality of fattening pigs born from sows fed different diets during early pregnancy

Meatquality of fattening pigs born from sows fed different diets during early pregnancy. The aim of the study was to determine the pork quality of fattening pigs (Polish Landrace ´Polish Large White ´Duroc) originated from sows fed during early pregnancy (41 to 70 days) with diets differing in quantity and quality (LD1 vs LK sows – 130% of recommendations, LD2 sows – energy supplement). Thirty-six weaners from LK, LD1 and LD2 sows were selected for fattening and assigned to groups K, D1 and D2 (12 animals per group). Fatteners were fed in 3 phases and kept under standardized environmental conditions (individual pens, constant access to water). Better growth rate in the offspring was obtained as a result of temporarily more intense feeding of pregnant sows with increased daily rations. Modification of the sow diets had no appreciable effect on the slaughter traits of the fatteners postmortem, which shows that there are no contraindications for temporary changes in the feeding of pregnant sows. Good and uniform meatiness of the fatteners in the control and experimental groups was obtained. Chemical composition and physical characteristics of the meat were similar among the groups and the meat was of good quality. Statistically significant differences between the groups were found for several traits: crude ash content, a* colour value, and the proportion of C17:1 and C18:2 n-6 acids.

Jakość mięsa tuczników pochodzących od loch żywionych odmiennie w ciąży niskiej. Celem pracy było określenie jakości wieprzowiny pozyskanej od tuczników (pbz x wbp x duroc), których matki w okresie ciąży niskiej żywiono okresowo, od 41. do 70. dnia jej trwania paszą, której ilość lub jakość zróżnicowano (lochy LD1 vs LK - dawka większa o 30% w stosunku do norm, lochy LD2 - dodatek energetyczny). Do tuczu wybrano 36 warchlaków od loch LK, LD1, LD2 i przydzielono do grup K, D1, D2 po 12 sztuk. Tuczniki żywiono systemem 3. fazowym i utrzymywano w ujednoliconych warunkach środowiska (kojce pojedyncze, stały dostęp do wody). W efekcie zastosowanego okresowo intensywniejszego żywienia loch prośnych poprzez zwiększenie dziennej dawki paszy uzyskano u potomstwa lepsze tempo wzrostu. Modyfikacje żywienia matek nie miały znaczącego wpływu na cechy rzeźne tuczników określone poubojowo, co wskazuje na brak przeciwskazań do okresowych zmian żywienia loch prośnych. Uzyskano dobrą, wyrównaną w grupach kontrolnej i doświadczalnych mięsność tuczników. Skład chemiczny mięsa i jego cechy fizyczne były na zbliżonym poziomie w grupach, mięso było dobrej jakości. Różnice istotne statystycznie między grupami potwierdzono dla nielicznych cech: zawartości popiołu surowego, wartości a* barwy oraz udziału kwasów C17:1 i C18:2 n6.