Medyczne i pozamedyczne inspiracje polskich studentów sztuki lekarskiej na Uniwersytecie Padewskim w XVI i XVII wieku

Wśród celów podróży edukacyjnych obywateli I Rzeczypospolitej Padwa zajmowała miejsce szczególne. Przyczyną tego był przede wszystkim funkcjonujący w mieście nad kanałem Bacchiglione uniwersytet, stanowiący główny ośrodek naukowy Republiki Weneckiej, który przez dziesięciolecia przyciągał znamienitych uczonych. W XVI i XVII stuleciu zwłaszcza studia medyczne na padewskiej uczelni stały się pragnieniem wszystkich, którzy chcieli szczycić się gruntownym wykształceniem, zdobytym pod okiem najtęższych umysłów ówczesnej Europy. Do miasta, zwanego Grodem Antenora, przybywali zarówno adepci sztuki lekarskiej, jak i żądni światowego obycia członkowie rodów szlacheckich. W artykule podjęto próbę wskazania różnych aspektów owych pobytów w Padwie, które bezpośrednio lub pośrednio mogły wpływać na przemiany zachodzące w obszarze szeroko pojmowanej kultury zdrowotnej na ziemiach polsko-litewskich.

Among the educational destinations chosen by the citizens of the Polish-Lithuanian Commonwealth, Padua occupied a prominent position. This was primarily due to the city’s esteemed university, situated along the Bacchiglione canal. Serving as the principal intellectual hub of the Venetian Republic, the university had attracted distinguished scholars for centuries. In the 16th and 17th centuries, it was especially the university’s medical studies that became popular among those seeking to boast a comprehensive education, acquired under the tutelage of Europe’s finest minds. Aspiring medical practitioners and members of noble families alike flocked to the City of Antenor, as Padua was called, in pursuit of erudition and cosmopolitan refinement. This article aims to elucidate the multifaceted dimensions of these sojourns in Padua, which exerted direct or indirect influences on the transformations in the broadly understood health culture of the Polish-Lithuanian territories.