The richness of plants in Art Nouveau gardens

The turn of the 19th and the 20th centuries signified the appearance of a new trend in art called Art Nouveau in England, Stile floreale in Italy, and in Poland – secesja. It was an attempt to escape from the style that copied historical forms and set a new direction of development. The main inspiration for the creators of this period became nature, its asymmetry, variety of textures, subtle colors or smooth, and wavy lines. Artistic motifs were drawn from the richness of native flora and fauna. Flowering shrubs, perennials and creepers were especially inseparable decorative and compositional elements of a garden. Secession had a significant impact on painting, sculpture, architecture, and garden design. The space surrounding people was treated comprehensively by blurring the boundaries between different arts. A multitude of shrubs – especially roses and lots of perennials such as Lilium, Iris, and Phlox, gave the impression of architecture immersing in the surrounding garden. The aim of the paper was to briefly analyze the Art Nouveau style and present the diversity of species used in the gardens of that period.

Przełom XIX i XX wieku wyznacza pojawienie się nowego nurtu w sztuce nazywanego w Anglii Art Nouveau, we Włoszech Stile floreale, a w Polsce secesją. Był próbą zerwania ze stylem naśladującym historyczne formy i nakreśleniem nowego kierunku rozwoju. Główną inspiracją dla twórców tego okresu stała się natura, jej asymetria, różnorodność faktur, subtelność kolorów, płynna, falista linia. Motywy artystyczne czerpano przede wszystkim z bogactwa fauny i rodzimej flory. Zwłaszcza kwitnące krzewy, byliny, pnącza były jednym z nieodłącznych elementów zdobniczych i kompozycyjnych. Secesja wywarła wpływ na malarstwo, rzeźbę, architekturę oraz sposób kreacji ogrodów. Przestrzeń otaczająca człowieka była traktowana całościowo poprzez zacieranie granic między poszczególnymi dziedzinami sztuki. Mnogość, krzewów – zwłaszcza krzewów róży i duży udział bylin, takich jak lilie, irysy, floksy, stwarzały wrażenie stapiania się architektury z otaczającym ogrodem. Celem pracy jest krótka analiza secesyjnej stylistyki i na jej tle prezentacja różnorodności gatunków wykorzystywanych w ogrodach tego okresu.