Ku humanistyce eko-logicznej, czyli przebudowa na czas kryzysu

Celem artykułu jest przedstawienie propozycji uzupełnienia myśli humanistycznej o posthumanistyczne aktywistyczne narzędzia ontoepistemologiczne. W tym celu autor, biorąc za punkt wyjścia koncepcję posthumanistycznej wspólnoty, dokonuje przez jej pryzmat relektury oikologii – wyrosłej na gruncie śląskim nauki o domu. Posthumanistyczna oikologia ma stanowić przekroczenie ograniczeń, na jakie napotyka myśl ekologiczna, w kierunku autorskiej koncepcji eko-logiki. Uprawiana w jej duchu humanistyka ma stanowić afirmatywną odpowiedź na kryzys poznawczy związany m.in. ze zmianami klimatu i zapowiadaną katastrofą.

The aim of this article is to present a proposal for supplementing the humanities with the posthuman activist onto-epistemological tools. The author, taking the concept of the posthuman community as a starting point, performs the process of rethinking the oikology – a philosophy of the home that grew out of Silesia. Posthuman oikology is intended to transcend the limitations encountered by ecological thought towards the author’s concept of eco-logic. Eco-logical humanities are intended as an affirmative response to the cognitive crisis associated with, among other things, climate change and the predicted catastrophe.