Kwantytatywna poetyka rosyjskiego formalizmu – Boris Jarcho jako niedoceniony prekursor „czytania na dystans”

Niniejszy esej traktuje o rosyjskiej teorii formalistycznej z perspektywy humanistyki cyfrowej. Skupia się na podejściu do poetyki kwantytatywnej kilku członków Moskiewskiego Koła Lingwistycznego: Borisa Tomaszewskiego, Romana Jakobsona, a zwłaszcza Borisa Jarcho. Szczególny nacisk położony jest na opracowanej przez Jarcho metodzie, którą później Franco Moretti nazwał „czytaniem na dystans” – porównywaniu dużej liczby tekstów pod względem ograniczonej liczby cech formalnych.

This essay approaches Russian Formalist theory from the perspective of the digital humanities. It focuses on the approaches to quantitative poetics made by several members of the Moscow Linguistic Circle: Boris Tomashevsky, Roman Jakobson, and particularly Boris Yarkho. A special emphasis is made on Yarkho’s invention of what Franco Moretti later referred to as “distant reading” – a comparison of a large number of texts by a limited number of formal features.