Programy i strategie rozwoju infrastruktury kolejowej w Polsce po 1989 r.

Infrastruktura transportu jest jednym z wyznaczników rozwoju ekonomicznego i społecznego kraju. Największym problemem - mającym znaczny wpływ na rozwój polskiego transportu kolejowego pod koniec XX w. - był zły stan infrastruktury zarówno liniowej, jak i punktowej, które w wyniku niedofinansowania uległy fizycznej i moralnej degradacji. Należy podkreślić, że bardzo niepokojąca sytuacja, w której znalazł się transport kolejowy, kiedy skala skumulowania wieloletnich zaniedbań strukturalnych, błędów systemowych i niedoinwestowania tego sektora osiągnęła poziom zagrażający bezpieczeństwu przewozów, była główną przesłanką do podjęcia kluczowych decyzji, od których zależał przyszły rozwój tej gałęzi transportu. Wydaje się jednak, że w pierwszych latach transformacji ustrojowej i ekonomicznej transport kolejowy spotkał się z niezrozumieniem potrzeb inwestycyjnych i niedocenieniem jego roli w gospodarce kraju.

Transport infrastructure, including rail infrastructure, is one of the determinants of the economic development of the country. For this reason the development of transport infrastructure should be initiated, realized and coordinated by state according to long-term programs to increase economic efficiency of realized investments and maintenance programs. After 1989, i.e. after transformation of Polish economy there were prepared many programs and strategies of rail transportation development. However, due to lack of vision how to develop the country, no financial resources and shortcomings in the programming, they were only partially realized or not realized at all. In the article, presented are the most important programs and strategies of rail transportation development in Poland after 1989 together with their assessment.