Osoby niepełnosprawne w systemie transportu publicznego

Osoby niepełnosprawne mają prawo do niezależnego, samodzielnego i aktywnego życia, a w szczególności, mają również prawo do dostępu do dóbr i usług umożliwiających pełne uczestnictwo w życiu społecznym. Podstawą włączania do życia społecznego – szkolnictwa, zatrudnienia, życia prywatnego, powinien być równy dostęp do systemu transportu publicznego. W praktyce jednak zasady dostępności poszczególnych elementów systemu transportu publicznego regulowane są przez rozporządzenia i ustawy o różnym stopniu szczegółowości, nakładające różne inne obowiązki na przewoźników zbiorowego transportu publicznego lub przeciwnie – nienakładające żadnych zobowiązań mających na celu zapewnienie równego dostępu do usług transportowych, będących przecież podstawą życia społecznego. Ograniczenie dostępu do systemu transportu publicznego rodzi największe wykluczenie społeczne, uniemożliwiając dojazd do pracy, do szkoły i normalne funkcjonowanie w życiu prywatnym. Wykluczenie to ma także wymiar finansowy – będąc zmuszonymi do korzystania z samochodu, osoby niepełnosprawne są równocześnie zmuszone do ponoszenia znacząco wyższych kosztów życia. Szczegółowa analiza tych problemów jest przedmiotem niniejszego artykułu.

People with disabilities have the right to an independent, and active life. In particular they also have the right to access to goods and services enabling full participation in society. Accessible transport services is a key to all social activity. As railway transport accessibility grows, there is still a large discrimination regarding multimodal integrated transport, being now the ground to regain passengers to railway services.