„Pociągi popularne” jako forma turystyki kolejowej w dwudziestoleciu międzywojennym

Na okres dwudziestolecia międzywojennego przypadł silny rozwój turystyki i krajoznawstwa. Polacy chętnie korzystali z możliwości swobodnego podróżowania po ziemiach odrodzonego kraju, tym bardziej, że wcześniej mogło wiązać się to z koniecznością przekraczania granic państw zaborczych. Odzyskanie niepodległości umożliwiło odwiedzenie niedostępnych, bądź nieznanych dotąd zakątków. W II Rzeczypospolitej nastąpiła zasadnicza zmiana w uprawianiu szeroko pojętej turystyki. Dotychczas podróżowanie dostępne było głównie dla zamożnej elity, w formie drogich wypraw indywidualnych lub w wąskim gronie znajomych i rodziny. Do miejsc atrakcyjnych turystycznie chciała również podróżować klasa średnia i ludność zubożała po wojnie.

The interwar period is marked by a significantly increased interest in tourism. Regaining national independence made it possible for Poles to visit places hitherto inaccessible or unknown. “Popular trains”, introduced on the combined initiative of the Polish State Railways (Polskie Koleje Państwowe)) and the Tourism Support League (Liga Popierania Turystyki), emerged as a new form of cheap sightseeing. State Railways considered this as a seasonal experiment, however, it quickly became apparent that these had a good turnout and - despite discounts - were profitable. Every year several hundred thousand people chose this mode of travel. “Popular trains” changed how people traveled and made it possible to see the country using more comfortable means at an affordable price, which in turn made them a mass mode of tourist transport. In time they started to be used to make it possible for people to participate in sporting, educational, cultural, religious and social events. One of the most popular were rallies that combined train travel and skiing, known as “Skis-Dancing-Bridge”, launched on the initiative of the Association for the Popularization of Skiing (Towarzystwo Krzewienia Narciarstwa).