Wyposażenie gospodarstw rolnych w sprzęt do produkcji roślinnej

Na podstawie wyników badań, przeprowadzonych w 2012 r. przez Państwową Wyższą Szkołę Zawodową w Suwałkach w województwach podlaskim i warmińsko-mazurskim metodą wywiadu kierowanego, określono stan wyposażenia tamtejszych gospodarstw rolnych w środki mechanizacji produkcji roślinnej oraz wiek i roczne wykorzystanie tych środków. W porównaniu ze średnią krajową zbiorowość obiektów objętych niniejszą analizą posiada więcej maszyn (z wyjątkiem kombajnów do zbioru ziemniaków) w przeliczeniu na 100 gospodarstw rolnych, a mniej w przeliczeniu na 100 ha UR (z wyjątkiem maszyn do zbioru pasz objętościowych). Przyczynami wspomnianych wyjątków są: malejące znaczenie uprawy ziemniaków oraz typowe dla regionu ukierunkowanie gospodarstw rolnych na chów bydła, z czym wiąże się duże zapotrzebowanie na sprzęt do produkcji pasz objętościowych, mające też wpływ na średni wiek i wykorzystanie odpowiednich maszyn. Średni wiek agregatów uprawowych i owijarek bel w gospodarstwach, będących przedmiotem analizy, wyniósł ok. 5 lat; siewników punktowych do kukurydzy i pras zwijających – 6 lat; glebogryzarek, agregatów uprawowo-siewnych i samojezdnych sieczkarni polowych – 8 lat; pługów, bron talerzowych, wałów uprawowych i opryskiwaczy zawieszanych – 10 lat; kosiarek – 11 lat; maszyn do przetrząsania i grabienia siana oraz chwytaków bel – 12 lat; dmuchaw – 13 lat; rozsiewaczy nawozów mineralnych, rozrzutników obornika, pras kostkujących – 14 lat; ciągników, siewników i kombajnów zbożowych – 16 lat; bron zębatych, sadzarek i obsypników do ziemniaków – 18 lat; kultywatorów – 19 lat; kopaczek – 21 lat, a pojedynczego kombajnu ziemniaczanego – 22 lata. Najmniejsze było wykorzystanie roczne maszyn do produkcji ziemniaków (kombajn – 3 godz., sadzarki – 4 godz., obsypniki – 8 godz., a kopaczki 10 godz.), największe zaś pras zwijających – 123 godz.

Based on the results of research conducted by the State Higher Vocational School in Suwalki in 2012 in Podlaskie and Warmia and Mazury regions using the interview method there was deter-mined the status of equipment of local farms with the means of mechanization of crop production as well as it was specified both the age and annual use of these means. Compared to the national average data the group of objects covered by this analysis has been equipped with more machines (with the exception of potato harvesters) based on 100 farms, and with less machines per 100 ha of arable land (with the exception of harvesting machinery for roughage). The reasons for these ex-ceptions are: decreasing importance of potatoes growing and targeting the farms for cattle breeding (that is a typical trend in the region), which, in turns, involves a large demand for equipment for the production of roughage, also having an impact on the average age and use of the appropriate equipment. The average age of cultivating aggregates and bale wrappers used in farms under the study amounted to about 5 years; single seed drills for maize and roll balers – to 6 years; rotary cultivators, cultivation and sowing aggregates and self-propelled forage harvesters – to 8 years; ploughs, disc harrows, cultivating shafts and mounted sprayers – to 10 years; mowers – to 11 years; hay tedders and windrowers and bale grippers – to 12 years; blowers – to 13 years; fertilizer distributors, manure spreaders and rectangular balers – to 14 years; tractors, drills and combine harvesters – to 16 years, toothed harrows, potato planters and ridgers (coverers) – to 18 years; cultivators – to 19 years; diggers – to 21 years; and a single potato harvester – to 22 years. The annual use of machines for the production of potatoes (combine – 3 hrs., planters – 4 hrs. ridgers – 8 hrs., diggers 10 hrs.) was the smallest, but the largest was the annual use of balers – 123 hours.