Tytuł pozycji:
Boring and nestling organisms from Upper Jurrassic coral colonies from northern Poland
- Tytuł:
-
Boring and nestling organisms from Upper Jurrassic coral colonies from northern Poland
Wiercace i gniazdujące organizmy z górnojurajskich kolonii koralowych z Polski północnej
- Autorzy:
-
Pisera, A.
- Powiązania:
-
https://bibliotekanauki.pl/articles/22770.pdf
- Data publikacji:
-
1987
- Wydawca:
-
Polska Akademia Nauk. Instytut Paleobiologii PAN
- Źródło:
-
Acta Palaeontologica Polonica; 1987, 32, 1-2
0567-7920
- Język:
-
angielski
- Prawa:
-
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
- Dostawca treści:
-
Biblioteka Nauki
-
Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
The Upper Jurassic coral colonies collected from glacial deposits in northern Poland reveal abundant boring and nestling organisms. The most common borers were bivalves, among which 4 gastrochaenid species (Gastrochaena s. s. and Spengleria) and 2 lithophagid species are described. Other borers included sipunculid worms and sponges (?). The nestling fauna consists of the bivalves Hiatella (probably also a facultative borer), Plicatula, and oysters, as well as serpulids. The assemblage of borers is suprisingly similar to Recent assemblages from coral reefs. The excellent preservation of aragonitic bivalve structures allowed for a detailed examination of the internal structure of shells and boreholes. Basing on these features, new diagnostic characters are here proposed and a partial revision is undertaken.
Kolonie górnojurajskich korali z glacjalnych osadów Polski północnej wykazują obecność licznych organizmów wiercących i gniazdujących. Najliczniejsze są małże wiercące reprezentowane przez 4 gatunki gastrochen (Gastrochaena s. s. i Spengleria) oraz 2 gatunki litofag. Za pozostałe wiercenia odpowiedzialne są sipunkulidy oraz najprawdopodobniej gąbki. Wśród form zasiedlających wiercenia i inne naturalne zagłębienia występują małże Hiatella (prawdopodobnie posiadające również zdolność drążenia), Plicatula i ostrygi oraz serpulidy. Zespół organizmów wiercących jest zaskakująco podobny do analogicznych zespołów ze współczesnych raf koralowych. Wyjątkowy stan zachowania (zachowany pierwotny aragonit) pozwolił po raz pierwszy na dokładne zbadanie i opisanie wewnętrznej struktury muszli i wierceń. W oparciu o nie zapropnowano nowe cechy diagnostyczne dla klasyfikacji oraz przeprowadzono rewizję niektórych opisanych wcześniej gatunków.