Retoryka tańca w aplikacji TikTok

Aplikacja internetowa TikTok cieszy się globalną popularnością. Formy tańca tiktokerów, tworzone i eksponowane w cyberprzestrzeni, składają się z różnych kompilacji i umożliwiają aczasową i aprzestrzenną komunikację pomiędzy użytkownikami na całym świecie. Taniec w subświecie sieci tiktokerów ma wymiar międzykulturowy. Celem działań w aplikacji TikTok jest pozyskanie potwierdzenia społecznego, kreacja wizerunku czy zakup konkretnego produktu. Kontynuowanie, re-kreowanie ekspozycji w aplikacji jest oznaką poddania się perswazji przez kolejnych uczestników, w tym implementujących konkretny trend czy viral. Analiza przeprowadzona na poziomie semantycznym, syntaktycznym i pragmatycznym potwierdza tezę, że forma tańca tiktokerów tworzona i eksponowana za pomocą aplikacji TT w mediach społecznościowych ma charakter fragmentaryczny, a jej internetowe egzemplifikacje są wykorzystywane w celach perswazyjnych (marketingowych, politycznych, kreowanej autoprezentacji) i służą wypełnieniu określonego celu, implementują poglądy, informacje, służą transmisji treści. Kolejne części pracy opierają się na podziale semiotyki wprowadzonym przez Charlesa W. Morrisa (Morris 1938).

The TikTok web application is globally popular. Forms of tiktokers dance created and exhibited in cyberspace consist of various compilations and enable temporal and non-spatial communication between users around the world. Dance in the sub-world of tiktoker networks has an intercultural dimension. The purpose of activities in the TikTok application is to obtain social confirmation, image creation or purchase of a specific product. Continuing, re-creating the exhibition in the application is a sign of succumbing to persuasion by subsequent participants, including those implementing a specific trend or viral. The analysis carried out at the semantic, syntactic and pragmatic level confirms the thesis that the form of tiktokers’ dance created and displayed using the TT application in social media is fragmentary and its online examples are used for persuasive purposes (marketing, political, created selfpresentation) and serve to fulfill a specific purpose, implement views, information, serve the transmission of content. The  subsequent parts of the work are based on the division of semiotics introduced by Charles W. Morris (Morris 1938).