Ochrona tajemnicy przedsiębiorcy a jego status w postępowaniu o udzielenie informacji publicznej

Ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, przewidując odmowę udostępnienia informacji publicznej z uwagi na tajemnicę przedsiębiorcy, nie reguluje jego statusu w postępowaniu z wniosku o udzielenie tej informacji. Wykluczono udział przedsiębiorcy jako strony tego postępowania. Brak jest wymogu zawiadomienia przedsiębiorcy o objęciu jego danych wnioskiem o dostęp do informacji publicznych i odebrania jego stanowiska co do zastrzeżenia ich tajemnicą przedsiębiorcy. Ma to negatywne przełożenie na ochronę tajemnicy przedsiębiorcy, mając na względzie stające przed podmiotami zobowiązanymi do udzielenia informacji publicznej trudności w ocenie istnienia przesłanek objęcia tą tajemnicą niewytworzonych przez nie danych pochodzących od przedsiębiorcy. Błędne ustalenia w tym zakresie prowadzą do nieodwracalnych skutków polegających na ujawnieniu informacji przedsiębiorcy. Istniejący stan rzeczy pozbawia przedsiębiorcę realnej kontroli nad zachowaniem jego poufnych danych. Potwierdza to znaczenie kwestii statusu przedsiębiorcy w postępowaniu o udzielenie informacji publicznej dla zapewnienia w nim ochrony tajemnicy przedsiębiorcy. Zasadne jest rozważenie zmian legislacyjnych w celu uwzględnienia udziału przedsiębiorcy w postępowaniu o udzielenie informacji publicznej i ustalenie jego możliwego kształtu. Punktem odniesienia dla takich zmian mogą być rozwiązania przyjęte w prawie niemieckim.

The Act on Access to Public Information of September 6, 2001, which provides for the refusal of access to public information on the grounds of the entrepreneur’s secret, does not regulate the entrepreneur’s status in the proceedings on a request for such information. An entrepreneur’s participation in these proceedings as a party is excluded. There is no obligation to inform an entrepreneur that his data are the subject of the request for access to public information and there is no obligation to obtain his position on whether these data are the subject of the entrepreneur’s secret. It is detrimental to the protection of the entrepreneur’s secret, having regard to the difficulties faced by entities obliged to provide public information in assessing the existence of premises to cover by the entrepreneur’s secret confidential data which were not created by them. Incorrect determinations in this regard lead to irreversible consequences consisting in the disclosure of an entrepreneur’s information. An entrepreneur is deprived of any real control over the protection of his confidential data in the current situation. This confirms the importance of the issue of an entrepreneur’s status in the procedure for access to public information in order to ensure the protection of the entrepreneur’s secret contained therein. It is reasonable to consider legislative amendments to take into account the participation of an entrepreneur in the procedure for access to public information with the determination of its possible form. The solutions adopted in German law could be a point of reference for such amendments.