Poetyka exemplum w reportażu Pawła Kapusty „Pandemia”

W artykule przeprowadzona została analiza części tomu reportażowego Pawła Kapusty „Pandemia” potraktowanej jako exemplum, czyli argument z przykładu. Tom został opublikowany jesienią 2020 roku, a znalazły się w nim między innymi świadectwa doświadczeń i przeżyć czterech pracownic systemu ochrony zdrowia (ratowniczki medycznej, pielęgniarek i diagnostyczki laboratoryjnej) z pierwszego miesiąca pandemii covid-19 w Polsce. Ich opowieści opisują sytuacje i stany odmienne od tych, które były deklarowane przez decydentów w głównonurtowym przekazie medialnym. Subnarracje wplecione w reportaż Kapusty zostały uznane z jednej strony za oddanie głosu „niesłyszalnym” i tym samym wypełnienie etosu reporterskiego, z drugiej – za exemplum zarówno dla tworzenia indywidualnych obrazów rzeczywistości przez potencjalnych czytelników, jak i głos o charakterze kontrargumentu w debacie publicznej.

The article analyzes a part of Paweł Kapusta's reportage volume "Pandemia" treated as an exemplum, that is an argument from an example. The volume was published in autumn 2020, and it included, among others, testimonials of experiences of four female health care system employees (paramedic, nurses and laboratory diagnostician) regarding the first month of the covid-19 pandemic in Poland. Their stories present different situations and states than those declared by decision-makers in the mainstream media coverage. The sub-narratives woven into the reportage of Kapusta were considered, on the one hand, for giving the floor to the "inaudible" and thus fulfilling the reporter's ethos, and on the other hand, as an exemplum for creating individual images of reality by potential readers, and a counter-argument in the public debate.