Imigracja ludności muzułmańskiej i jej pozycja w krajach Europy Zachodniej po 2001 roku— perspektywa politologiczna

Wydarzenia pierwszej dekady XXI wieku udowodniły, że kolejne stulecie w coraz większym stopniu uwarunkowane będzie nowymi falami migracji mieszkańców wszystkich zakątków współczesnego świata i płynącymi stąd konsekwencjami. Europa od wielu wieków jest miejscem początku i końca takiej wędrówki. Dlaczego zatem migracje XXI wieku, zwłaszcza ludności wyznającej islam, budzą tak wielkie zainteresowanie? W laicyzującej się Europie napływ ortodoksyjnych wyznawców rozmaitych religii rodzi obawę i zdumienie, że są jeszcze ludzie, którzy tak ściśle wiążą swoją egzystencję z jakimiś wyobrażeniami i poglądami, których udowodnienie nie jest dla nich ani możliwe, ani konieczne. Prezentowany tekst stanowi opis zmian, jakie w ciągu ostatniej dekady towarzyszyły coraz bardziej dostrzeganej przez Europejczyków obecności muzułmanów w krajach Europy Zachodniej.

Muslims are the largest religious minority in Europe, and Islam is the fastest growing religion. Europe’s Muslim population is ethnically and linguistically diverse, and Muslim immigrants in Europe hail from a variety of Middle Eastern, African, and Asian countries, as well as Turkey.Over the last few years, European countries have stepped up efforts to integrate more fully their expanding Muslim populations. Nowadays the problem of Muslims migration seems to be more and more important. Islam and politics are, of course, incredibly fraught topics. While some might claim that the events of September 11, 2001 were among the most central defining moments in the representations of Islam and Muslim societies, stereotypes about Islam and Muslims have actually been remarkably resilient. Since September 11, 2001 there has been much ‘culture talk’ about Muslims and their politics wherever they happen to live in the world. We are, therefore, no longer surprised by many commentators’ essentializing impulses when the object of study is Islam or Muslims. Some researchers, particularly in sociology and politics, have begun to employ ‘social movement theory’ to make sense of the emergence and success of novel forms of social activism in various Muslim contexts. The article focuses on presenting the main present trends in West UE countries and their attitude to Muslims community. Although the vast majority of Muslims in Europe are not involved in radical activities, Islamist extremists and vocal fringe communities that advocate terrorism exist and reportedly have provided cover for terrorist cells. The questions in the text are the beginning of the discussion about the co-existence the Muslims and European society in UE. The central question is how to avoid stereotypical generalisations, how to reduce fear and how to strengthen cohesion in our diverse European societies while countering marginalisation and discrimination on the basis of race, ethnicity, religion or belief.