Regulacja cyberbezpieczeństwa w sektorze energetycznym w świetle projektu dyrektywy NIS 2

Rozwój sektora energetycznego jest współzależny z rozwojem technologii informatyczno-komunikacyjnych. Ich wdrażanie pozwala na tworzenie wydajniejszych systemów wytwarzania i zarządzania energią oraz jest kluczowe w przejściu do energetyki opartej na odnawialnych źródłach energii, która jest jednym z głównych celów Unii Europejskiej. Jednocześnie wdrażanie ICT rodzi wyzwania związane z bezpieczeństwem używania tej technologii, która bezpośrednio jest związana z całym spektrum zagrożeń związanych z wykorzystaniem internetu. Problematyka ta znalazła się w polu zainteresowania prawodawcy unijnego, który podjął działania na rzecz podniesienie poziomu cyberbezpieczeństwa w krajach członkowskich. W niniejszym artykule zanalizuję działania podjęte w tym zakresie. Będzie on podzielony na cztery części. W pierwszej odniosę się do problematyki cyberbezpieczeństwa w sektorze energetycznym w kontekście polityk UE. W drugim przedstawię obecnie obowiązujące regulacje w tym zakresie skupiając się na Akcie o cyberbezpieczeństwie (Cybersecurity Act) oraz Dyrektywie 2016/1148 określanej w literaturze jako Dyrektywa NIS. W trzecim przeanalizuje planowane zmiany zawarte we wniosku legislacyjnym Komisji mającym doprowadzić do uchwalenia Dyrektywy NIS 2. W czwartej natomiast podsumuję i ocenię propozycje KE.