Prawne perspektywy rozwoju spółdzielni energetycznych w Polsce

Pojęcie „spółdzielni energetycznej” funkcjonuje w polskim systemie prawa od 2016 roku. Jej przedmiotem działania jest wytwarzanie energii w instalacjach opartych na odnawialnych źródłach energii oraz równoważenie zapotrzebowania energii, wyłącznie na potrzeby własne spółdzielni. Odwołując się do systemów prawnych państw, w których spółdzielnie energetyczne mają duży udział w transformacji energetycznej, analizowany jest polski model prowadzenia działalności przez spółdzielnię energetyczną. Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r. o odnawialnych źródłach energii kompleksowo reguluje wymogi, od których spełnienia uzależnione jest uzyskanie przez spółdzielnię wpisu do wykazu spółdzielni energetycznych prowadzonego przez Dyrektora Generalnego Krajowego Ośrodka Wsparcia Rolnictwa, natomiast wraz z uzyskaniem wpisu związana jest możliwość korzystania z systemu wsparcia opartego na prosumenckim mechanizmie rozliczeń. Obecnie (kwiecień 2021 r.), pomimo informacji prasowych o inicjatywach założenia takiego podmiotu, żadna spółdzielnia energetyczna nie została zarejestrowana w wykazie. Celem niniejszego artykułu jest zidentyfikowanie barier utrudniających założenie spółdzielni energetycznych w Polsce oraz analiza prawnych możliwości zniwelowania tych problemów.