Air transport safety in UAV operational conditions

The article presents the possibilities of using unmanned aerial vehicles in air transport. The use of UAVs in the airspace has become widespread, despite many implemented legal regulations, there are many incidents that threaten not only aircraft during the flight, but also the airport infrastructure. The potential threats and the chances of implementing remedial measures were analyzed. An attempt to evaluate the possibility of maintaining aviation safety at an appropriate level in the conditions of UAV operational conditions has been done. The main research problem was defined as follows: How would implementing unmanned aerial vehicles into the air transport system influence the acceptable level of safety? The article uses theoretical methods such as: system analysis, analysis and synthesis in the field of literature, analogy, comparative method. In terms of empirical methods, an original diagnostic survey was carried out, based on a selected group of people related to the explored topic. In addition, the observation method was used by the feedbacks and observations of the group of air traffic controllers from civil airports (located in Poland). The article describes the current transformation of air transport, taking into account the planned modernizations. It presents the Pansa UTM system as one of the countermeasures, monitoring and securing the movement in the airspace. Furthermore, the transponder issue was raised in relation to the enhancement of the UAV identification system, with a detailed explanation of the importance of the TCAS (Traffic Collision Avoidance System). Referring to the prospects for the development of air transport, the latest design concepts for cargo drones were presented. The issue of full transport autonomy of UAVs was analyzed based on the requirements of legal regulations. The comparison of benefits and threats in conjunction with the conducted empirical methods allowed for the development of conclusions confirming the research hypothesis and indicating the possibility of using remedial measures in the process of UAV evolution.

W artykule zaprezentowano możliwości wykorzystania bezzałogowych statków powietrznych w transporcie lotniczym. Dokonano analizy potencjalnych zagrożeń oraz szans wdrożenia środków zaradczych. Podjęto próbę ewaluacji możliwości utrzymania bezpieczeństwa lotnictwa na należytym poziomie w warunkach operacyjności BSP. Główny problem badawczy został zdefiniowany następująco: W jaki sposób implementacja bezzałogowych statków powietrznych do systemu transportu lotniczego wpłynie na utrzymanie akceptowalnego poziomu bezpieczeństwa? W artykule zastosowano takie metody teoretyczne jak: analiza systemowa, analiza i synteza w obszarze literatury, analogia, metoda porównawcza. W zakresie metod empirycznych przeprowadzono autorski sondaż diagnostyczny, transEngin 2023, Volume 5 Issue 1 23 realizowany w oparciu o wytypowaną grupę osób związaną z badaną tematyką. Ponadto zastosowano metodę obserwacji, realizowaną dzięki opiniom i spostrzeżeniom grupy kontrolerów ruchu lotniczego lotnisk cywilnych(rozlokowanych na terenie Polski). Artykuł opisuje obecną transformację transportu lotniczego z uwzględnieniem planowanych modernizacji. Przedstawia system PansaUTM jako jeden ze środków zaradczych, monitorujących i zabezpieczających ruch w przestrzeni powietrznej. Ponadto poruszono kwestię transpondera w odniesieniu do wzmocnienia systemu identyfikacji BSP, ze szczegółowym wyjaśnieniem znaczenia systemu zapobiegającego zderzeniom statków powietrznych TCAS (Traffic Collision Avoidance System). W nawiązaniu do perspektyw rozwoju transportu lotniczego zaprezentowano najnowsze koncepcje konstrukcyjne dronów cargo. Analizowano kwestię pełnej autonomii transportowych BSP w oparciu o wymogi regulacji prawnych. Porównanie korzyści i zagrożeń w połączeniu z przeprowadzonymi metodami empirycznymi pozwoliły na wypracowanie wniosków potwierdzających hipotezę badawczą oraz wskazanie możliwości zastosowania środków zaradczych w procesie ewolucji BSP.