Samobójstwa polskich marynarzy jako jedna z przyczyn zgonów na statkach morskich – przegląd badań (1)

Praca marynarza na statku morskim stanowi podstawę licznych negatywnych uwarunkowań tak psychicznej, jak i fizycznej sfery jego życia. Zaburzenia środowiskowe, niemożliwość opuszczenia statku, rozłąka z rodziną czy przyjaciółmi czynią ludzi morza jedną z grup zawodowych legitymujących się zarówno najwyższym ryzykiem, jak i odsetkiem samobójstw. Autor zwraca szczególną uwagę na społeczne znaczenie samobójstw w kontekście ich przesłanek, liczebności i nieoczekiwanie wysokiego udziału procentowego wśród wszystkich zgonów marynarzy w miejscu pracy. Przypomniano również terminu „kalentura”, niemal zapomniany, prawie nieznany we współczesnej literaturze naukowej, a prawdopodobnie związany ze skłonnością marynarzy do samobójstw. Tekst bazuje na analizie popełnionych zamachów samobójczych i niejasnych rezultatów badań ich dotyczących.

Seaman's work on the sea-going ship gives occasion to number of negative circumstances for physical and psychical spheres of his life. Environmental disturbances, impossibility of abandonment of a ship, separation with family or friends make people of the sea one of professional group of highest both risk and percentage of suicides. The author pays special attention to social importance of seamen's suicides that is connected with their circumstances, quantity and unexpectedly high percentage m total amount of seamen's deaths at work. A value of this paper is also reminder of a term 'calenture', almost forgotten and unknown in contemporary scientific literature, probably connected with the seamen's inclination to suicide. The article is based on analysis of committed suicides, as well as hazy results of researches over them.