Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Ocena aktywności neutrofili stymulowanych biomateriałem ceramicznym w warunkach in vitro

Tytuł:
Ocena aktywności neutrofili stymulowanych biomateriałem ceramicznym w warunkach in vitro
Autorzy:
Drzewiecka, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/chapters/2197289.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Bialska im. Jana Pawła II
Tematy:
Hydroksyapatyt
neutrofile
Źródło:
Koła naukowe - szkołą twórczego działania. Edycja ósma; 33-42
9788364881923
Język:
polski
Prawa:
Wszystkie prawa zastrzeżone. Swoboda użytkownika ograniczona do ustawowego zakresu dozwolonego użytku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Hydroksyapatyt (HA) jako materiał biozgodny i bioaktywny znajduje szereg zastosowań w różnych dziedzinach chirurgii i ortopedii. Zwiększa zdolność wgajania implantu, jednakże jego wadą jest tedencja do defragmentacji i uwalniania drobnych cząstek, które mogą aktywować leukocyty, szczególnie neutrofile we wczesnym etapie rozwoju reakcji zapalnej. Taka reakcja może spowodować poważne zaburzenia i przyczynić się nawet do odrzucenia implantu. Celem pracy jest ocena aktywności neutrofili izolowanych z krwi świń stymulowanych in vitro dwoma rodzajami hydroksyapatytu: komercyjny Hydroksyapatyt i komercyjny Hydroksyapatyt + β – TCP. Z krwi świń pobranej podczas uboju do probówek z 3,8% roztworu cytrynianu sodu jako antykoagulantu, wyizolowano neutrofile i przygotowano ekstrakt peptydów przeciwdrobnoustrojowych. Powyższy ekstrakt poporcjowano, zliofilizowano i przechowywano w temperaturze -70o C do czasu dalszych oznaczeń. Z kolejnej porcji świeżej krwi przygotowano zawiesinę neutrofili (czystość 95%). Równocześnie przygotowano biomateriały (Biomateriał 1 – Hydroksyapatyt (HA) firmy Biocer; Biomateriał 2 – Hydroksyapatyt + β-fosforan trójwapniowy (HA + β-TCP)). Próbki po 20mg biomateriałów nałożono w 2 powtórzeniach na płytkę 24 dołkową i zalano 500µl buforu PBS, pozostawiono na 2h do napęcznienia. Po tym czasie odciągnięto nadmiar PBS, który nie uległ wchłonięciu. Do każdego z 12 dołków nałożono po 40µg ekstraktu. Dokładny sposób rozmieszczenia próbek przedstawia rys. Nr 1. Płytkę umieszczono w inkubatorze CO2 na 4h. Po tym czasie oceniono aktywność wolnorodnikową neutrofili na podstawie wytwarzania tlenku azotu, oznaczoną z użyciem reakcji Griessa i wytwarzania anionorodnika ponadtlenkowego reakcją Confera. Odczyt powtórzono po 20 godzinach. W otrzymanych wynikach zaobserwowano, że stężenie azotynów w podłożu było większe w przypadku próby HA + β-TCP + N niż w próbie zawierającej sam HA + N, a dodatek ekstraktu neutrofilowego nie zmienił znacząco otrzymanych wyników. Również wytwarzanie anionorodnika ponadtlenkowego było większe po stymulacji HA+ β-TCP niż czystym HA. Można zatem wywnioskować, że zwiększona aktywność neutrofili zaobserwowana w hodowlach stymulowanych HA + β-TCP wynika z stymulujących właściwości TCP jako dodatku do HA.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies