2014 takeover of the SBU headquarters in Lugansk as an example of the operation of the Russian special services

The author analyzes the seizure of the SBU headquarters in Lugansk in 2014 by pro-Russian demonstrators. The author presents well-documented evidence that the Luhansk SBU was selected by the Russian secret services as a “trigger” of the uprising in the Donbas, due to the accumulation of a huge amount of ammunition, weapons and explosives, thanks to which the separatists could immediately start creating military structures after the attack. In the author’s opinion, the infiltration of the Ukrainian SBU and the Ministry of the Interior was facilitated by the existence of branched clientelist networks within them, enabling politicians hostile to the new prowestern government to steer state institutions in the name of the strategic interests of the Russian Federation.

Autor analizuje zajęcie siedziby Służby Bezpieczeństwa Ukrainy (SBU) w Ługańsku w 2014 r. przez prorosyjskich manifestantów. Przedstawia także dobrze udokumentowane poszlaki wskazujące na to, że ługańska SBU została wybrana przez rosyjskie służby specjalne, aby odegrać rolę „wyzwalacza” wystąpień separatystycznych w Donbasie. Temu miało służyć między innymi zgromadzenie w magazynach tej jednostki ogromnych ilości amunicji, broni i materiałów wybuchowych, aby natychmiast po szturmie separatyści mogli przystąpić do tworzenia struktur militarnych. Zdaniem autora infiltracja ukraińskiego SBU i Ministerstwa Spraw Wewnętrznych była łatwiejsza wskutek istnienia w nich rozgałęzionych sieci klientelistycznych. To umożliwiało politykom wrogim nowej władzy sterowanie instytucjami państwowymi w imię interesów strategicznych Federacji Rosyjskiej.