Maintenance plan for a fleet of rotary drill rigs

In this paper a basic methodology was used for the reliability modeling and developing a maintenance program for a fleet of four drilling rigs. Failure and performance data was collected from Sarcheshmeh Copper Mine in Iran for a two-year period. Then the available data was classified and analyzed and reliability of all subsystems and whole rigs were modeled and studied. The failure data showed that, in all rigs, electrical, hydraulic and drilling systems are the most frequent failing subsystems of the machine. The reliability analysis showed that transmission system is the most reliable subsystem in all studied rigs. In order to calculate the reliability of whole fleet, it was assumed that operation of at least two drilling rigs is essential for satisfying the production goals. Therefore, probabilistic possibility of all fleet’s states were calculated. In this paper, 80% is selected as the desired level of reliability for developing of preventive maintenance program for each subsystem of the drilling rigs. Finally, the practical approaches were suggested for improving the maintenance operation and productivity of the studied fleet.

W pracy omówiono metodologię wykorzystaną przy modelowaniu niezawodności i opracowywaniu harmonogramu utrzymania i konserwacji czterech obrotowych urządzeń wiertniczych. Dane o ich funkcjonowaniu i awariach w okresie dwuletnim zebrane zostały z kopalni miedzi Sarchesmeh w Iranie. Otrzymane dane zostały poddane analizie, opracowano modele niezawodności działania wszystkich podsystemów oraz urządzeń w całości. Dane o awariach wykazały, iż układy hydrauliczne i elektryczne we wszystkich urządzeniach wiertniczych wykazywały największa awaryjność. Analizy wykazały, że najbardziej niezawodnym podsystemem we wszystkich urządzeniach okazał się układ przenośnikowy. W obliczeniach całościowej niezawodności dla floty urządzeń przyjęto założenie, iż dla wykonania założonego poziomu produkcji niezbędna jest praca co najmniej dwóch urządzeń wiertniczych. Następnie obliczono prawdopodobieństwo zaistnienia wszystkich możliwych stanów poszczególnych urządzeń. W niniejszej pracy założono niezbędny poziom niezawodności jako 80% przy przygotowywaniu harmonogramu konserwacji i działań zapobiegawczych wykonywanych w odniesieniu do wszystkich podsystemów urządzeń wiertniczych. W końcowej części pracy zaproponowano rozwiązania praktyczne mające na celu usprawnienie programów konserwacji i podniesienie produktywności grupy urządzeń.