Przygotowanie do emerytury zadaniem współczesnej geragogiki

Przygotowanie się do emerytury, w dobie starzejącego się społeczeństwa, staje się problemem nie tylko jednostkowym, ale również społecznym. Staje się wyzwaniem dla geragogiki, a także dla polityki społecznej państwa czy działalności samorządów. Przygotowanie osób wchodzących w „trzeci wiek” do czasu na emeryturze stwarza im szansę na aktywne przeżywanie starości oraz ułatwienie życia w starzejącym się społeczeństwie. W niniejszym artykule koncentruję się na zależności między wykonywanym zawodem a obrazem własnej starości i przygotowaniem się do niej. Artykuł jest również próbą wskazania obszarów, w jakich powinno się odbywać przygotowanie do emerytury

Preparing for retirement, in the age of an aging society, becomes not only an individual, but also a social problem. It becomes a challenge for geragogy, but also for the social policy of the state or the activity of local governments. Preparing people entering the „third age” for retirement gives them an opportunity to actively experience old age and facilitate life in an aging society. In this article, I would like to focus on the relationship between one’s profession and the image of one’s old age and preparation for it. The article is also an attempt to indicate the areas in which preparation for retirement should take place