Posłowie debiutanci w Sejmie VII, VIII i IX kadencji. Przyczynek do analizy zjawiska wymiany partyjnych elit

Parliamentary representation of political parties is nowadays becoming an important field of activity of every grouping. Members of Parliament, following the standards of party charters, become an element of party elite, holding the official positions in collegiate organs. Personal changes in the parliament then mean changes in the party elite. The goal of the article is defining the scale of the phenomenon of debut Members of Parliament in the years of 2011, 2015 and 2019. The research question which the author was faced with is the question about the scale of the phenomenon of debut Members of Parliament and its consequences for the demographic structure of the Polish Sejm and the particular party representations in the parliament, defined as party elites. Detailed questions concern: the importance of parliamentary representatives in contemporary political groupings; defining whether the scale of the phenomenon in 2015 was significantly different from the election results from 2011 and 2019. The established hypotheses assume that: the important of parliamentary representation in contemporary parties is on a constant growth on the formal level and also within the political praxis, and consequently, Members of Parliament can be called party elites. Another hypothesis assumes that the phenomenon of debut MPs has stood out quantitatively in the analyzed period of time, nevertheless, it has not changed the demographic structure of the parliament dramatically, concerning the other two analyzed terms. The period of the analysis concerns the three parliamentary elections in 2011, 2015 and 2019, which allowed to pick up on the possible tendency of the phenomenon.

Parlamentarna reprezentacja partii politycznych współcześnie staje się istotnym obszarem działalności każdego ugrupowania. Posłowie, zgodnie ze standardami statutów partyjnych stają się elementem elity partyjnej, piastując oficjalne funkcje w organach kolegialnych. Zmiany personalne w parlamencie oznaczają zatem zmiany w partyjnej elicie. W tym kontekście celem artykułu jest określenie skali zjawiska debiutujących posłów w latach 2011, 2015, 2019. Problemem badawczym sformułowanym przez autora jest pytanie o skalę zjawiska posłów debiutantów oraz o jego konsekwencje dla struktury demograficznej polskiego Sejmu, jak i poszczególnych partyjnych reprezentacji w parlamencie ujmowanych jako partyjne elity. Pytania szczegółowe dotyczą natomiast znaczenia parlamentarnej reprezentacji we współczesnych ugrupowaniach politycznych oraz określenia czy skala zjawiska w 2015 r. była znacząco różna od wyników elekcji z 2011 i 2019 r.? Przyjęte hipotezy zakładają, że: znaczenie reprezentacji parlamentarnej we współczesnych partiach na poziomie formalnym, jak i w ramach politycznej praktyki, stale rośnie, a co za tym idzie można o posłach mówić jako o partyjnej elicie. Druga hipoteza zakłada z kolei, że zjawisko posłów debiutantów ilościowo wyróżniało się po wyborach w 2015 r., niemniej jednak radykalnie nie zmieniało struktury demograficznej parlamentu w odniesieniu do dwóch pozostałych analizowanych kadencji. Okres podjętej analizy dotyczy stanu osobowego parlamentu wygenerowanego w wyniku trzech elekcji parlamentarnych w latach 2011, 2015, oraz 2019, co pozwoliło wychwycić ewentualną tendencję zjawiska.