Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Tytuł pozycji:

Weed communities of Jerusalem artichoke (Helianthus tuberosus L.) cultivation

Tytuł:
Weed communities of Jerusalem artichoke (Helianthus tuberosus L.) cultivation
Zbiorowiska chwastów w uprawach topinamburu (Helianthus tuberosus L.)
Autorzy:
Stachurska-Swakoń, Alina
Rakowska, Rita
Klich, Sabina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2183576.pdf
Data publikacji:
2022-05-18
Wydawca:
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
rośliny energetyczne
gatunki inwazyjne
energia odnawialna
topinambur
chwasty
energy crops
invasive species
renewable energy
topinambour
weeds
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis Studia Naturae; 2022, 7; 23-39
2543-8832
2545-0999
Język:
angielski
Prawa:
CC BY-NC-ND: Creative Commons Uznanie autorstwa - Użycie niekomercyjne - Bez utworów zależnych 3.0 PL
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
  Przejdź do źródła  Link otwiera się w nowym oknie
Jerusalem artichoke could be used as a source of renewable energy in the meaning of biomass combustion or liquid fuels production. The presented study concerned on the impact of JA plantation for biomass combustion on plant diversity. The spontaneous vegetation of JA crops studied on the basis of phytosociological methods consisted of varied groups of species that contain weeds (32%), meadow (29%), and ruderal (13%) species. Most of the species occurred sporadically (55%) with low frequency. Most of the plants accompanying JA cultivation were perennial, mainly hemicryptophytes (51%) with a smaller number of geophytes (17%). Therophytes constituted 25% of spontaneous flora of JA crops. It can be proposed the group of generalist energy crop weeds with Convolvulus arvensis, Elymus repens, Equisetum arvense, Ranunculus repens, and Rumex obtusifolius.

Uprawy roślin energetycznych stanowią wciąż mało zbadany obiekt pod kątem wpływu na różnorodność biologiczną. Celem prezentowanej pracy była charakterystyka spontanicznej roślinności towarzyszącej uprawie topinamburu (Helianthus tuberosus L.), jednego z gatunków uprawianych na cele bioenergetyczne wykorzystywanego, zarówno w postaci biomasy, jak i biopaliw. Gatunki współwystępujące z topinamburem nie tworzyły trwałych zbiorowisk chwastów polnych, reprezentowały różne grupy syntaksonomiczne: chwasty polne (32% gatunków), gatunki łąkowe (29%), ruderalne (13%). Terofity stanowiły 25% zanotowanych gatunków. Większość roślin (55% gatunków) występowała sporadycznie z niskim pokryciem. Zarówno liczba towarzyszących gatunków jak i ogólne pokrycie roślin towarzyszących było ujemnie skorelowane z pokryciem topinamburu. Do gatunków, które można uznać za pospolicie występujące w uprawach energetycznych można zaliczyć: Convolvulus arvensis, Elymus repens, Equisetum arvense, Ranunculus repens, Rumex obtusifolius.

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies