Okaleczona wspólnota komunikacyjna. Siła agresji w megamedialnym świecie

Zjawiska agresji i przemocy, niezmiennie towarzyszące naszej aktywności komunikacyjnej, przybrały współcześnie jakościowo nową postać – a to za sprawą nowego kształtu naszego zapośredniczonego medialnie świata: za sprawą jego megamedialnego charakteru. Narzędzia teoretyczne transcendentalnej pragmatyki, jako koncepcji fundującej spójny projekt filozofii komunikacji, pozwalają na zdiagnozowanie tych zjawisk jako fundamentalnego zagrożenia dla warunków egzystencji wspólnoty komunikacyjnej. Diagnoza ta – we współbrzmieniu z imperatywami transcendentalno-pragmatycznej etyki współodpowiedzialności – obliguje do bezwzględnego rygoryzmu komunikacyjnego. Nakłada „ekologiczną” wręcz powinność ochrony okaleczanej wspólnoty komunikacyjnej.

Aggression and violence, which invariably accompany our communication activities, have now assumed a qualitatively new character. This is due to the new shape of our media-mediated world, specifically to its megamedial character. The theoretical tools of transcendental pragmatics, the founding framework of a coherent philosophy-of-communication project, help recognise these phenomena as a fundamental. threat to the very existence of the communication community. Consonant with the imperatives of the transcendental-pragmatic ethics of co-responsibility, this realisation obliges us to the exercise of an absolute communicative rigour. It even generates an “ecological” obligation to protect the mutilated communication community.