Ekonomicznie ważne parazytozy ryb w Czechosłowacji

1. Przy obecnym stanie badań ichtioparazytologicznych, mających służyć nie tylko teorii, ale i praktyce, wydaje się niezbędna stała rejestracja danych o szkodliwości pasożytów w poszczególnych środowiskach ryb. 2. Warunkiem pełnego rozwoju metod zapobiegania parazytozom ryb jest uzyskanie szczegółowych danych ekologicznych. 3. W dobie intensyfikacji hodowli ryb stosowane metody w gospodarce rybackiej, a w szczególności przerzuty materiału zarybieniowego zwiększają możliwości rozwoju dla niektórych pasożytów. 4. Planowe przeobrażanie przyrody przynosi również nowe możliwości rozwojowe pasożytom, np. w zbiornikach zaporowych. 5. Więcej uwagi należy poświęcić pasożytom o szerokiej tolerancji ekologicznej, malej specyficzności i dużych zdolnościach przystosowywania się do rozmaitych żywicieli. 6. W przypadku występowania gatunków o złożonym rozwoju, tj. wymagającym udziału żywicieli pośrednich, konieczne jest zwrócenie pieczołowitej i stałej uwagi na występowanie i ekologię tych żywicieli. Na podstawie tego zwięzłego przeglądu oraz porównania danych z terenu Czechosłowacji z danymi z Polski (E. Grabda, J. Grabdowa, Kazubski, Kazicka, Kozikowska, Kocyłowski, Miączyński, ślusarski, Wiszniewski, i in.) można twierdzić, że jeśli idzie o zagadnienia patologii pewnych schorzeń pasożytniczych ryb, w obu krajach jest dużo podobnych i dużo wspólnych problemów. Wydaje się więc wielce pożądana wzajemna wymiana doświadczeń i wyników badań, zaznajomienie się z pracami prowadzonymi w terenie i obiektach hodowlanych. Kończę przeto mój referat życzeniem pełnego rozwoju współpracy polsko-czechosłowackiej i wielu dalszych sukcesów całej polskiej ichtioparazytologii.