O ochronie architektury sakralnej lat 70. i 80. XX wieku

Współczesność, pomimo braku utrudnień instytucjonalnych i z nieograniczonymi możliwościami technicznymi, generuje zupełnie inną gamę problemów, z którymi borykają się włodarze tych już prawie półwiekowych świątyń. Ich stan techniczny i zupełnie zrozumiała dekapitalizacja infrastruktury powoduje konieczność remontów, napraw, a te implikują pytania o wartość zabytkową obiektów. W całym zasobie odziedziczonych świątyń tylko te najwybitniejsze, wpisane w historię architektury współczesnej, nie wywołują wątpliwości, iż są cennymi reliktami i należy je zachować według wszelkich zasad konserwatorskich.

Contemporary times, despite no institutional restrictions and unlimited technological possibilities, generate a range of completely different problems which have to be addressed by the owners of the nearly half-a-centuryold churches. Their technical condition and deterioration of the infrastructure call for renovation and repairs, which entails asking questions about the historic value of the objects. Of all the places of worship dating from the 1970s and the 1980s, only the most remarkable ones, those which go down in history of contemporary architecture are unquestionably considered valuable relics to be protected according to conservation rules.