Opyt iskusstvennojj immunizacii zhivotnykh protiv trikhinelleza i ispol'zovanie precipitiryjushhejj syvorotki dlja diagnostiki ehtogo gel'mintoza po metodu Askoli

Autor próbował różnych sposobów uodporniania królików i owiec w celu uzyskania najbardziej aktywnej surowicy odpornościowej do wykonywania reakcji Ascoliego z wyciągami z mięśni i innych tkanek świń zarażonych włośniami lub zdrowych. Spośród 5 używanych metod sztucznego uodporniania najprostszą i najlepszą metodą okazało się jednorazowe (lub dwukrotne z przerwą 1-dniową) intensywne zarażenie zwierząt larwami włośni. Wielokrotne zarażanie lub wprowadzanie antygenu (wyciągu) jest bardziej kłopotliwe i mniej skuteczne. Uodpornianie owiec drogą dożylnych wstrzyknięć samic pasożyta lub antygenu jest nieodpowiednią metodą dla uzyskania aktywnej surowicy precypitującej od tych zwierząt. Dla kontroli aktywności surowic precypitacyjnych i frakcji gamma-globulinowej posługiwano się reakcją mikroprecypitacji z żywymi larwami, metodą precypitacji probówkowej z standardowym antygenem i metodą dyfuzyjną na agarze. Frakcja gamma-globulinowa uzyskana z surowicy odpornościowej posiada większą aktywność precypitującą w porównaniu z pełną surowicą. Reakcja Ascoliego z surowicą lub frakcją gamma-globulinową może mieć w pewnych wypadkach wartość dodatkowej metody rozpoznawczej włośnicy.