Dowody ze świadków w postępowaniu kanonizacyjnym Sługi Bożego ks. Stanisława Streicha

28 października 2017 r. w kościele pw. św. Jana Bosko w Luboniu rozpoczął się proces beatyfikacyjny na etapie diecezjalnym ks. Stanisława Streicha, zamordowanego u  stóp ołtarza 27 lutego 1938  r. w  Luboniu przez komunistę - Wawrzyńca Nowaka. Ani okres II wojny światowej, ani usytuowanie powojennej Polski w ścisłej kontroli od Związku Radzieckiego, choć realnie opóźniło starania zmierzające do procesu beatyfikacyjnego, nie przyćmiło przekonania, że luboński męczennik zasługuje na chwałę ołtarzy. Z tego powodu opinia męczeństwa, świętości i znaków była siłą wiodącą, która ostatecznie doprowadziła do rozpoczęcia dochodzenia diecezjalnego. Jednym z istotnych elementów tegoż procesu jest faza dowodowa, czyli zebranie odpowiednich argumentów ludzkich, które pozwolą osiągnąć pewność moralną co do faktu męczeńskiej śmierci, względnie heroiczności cnót kandydata na ołtarze, cudu, a także istnienia kultu Sługi Bożego. Pośród środków dowodowych przyjętych w procesach kanonicznych obok oświadczeń stron, dowodów z dokumentów i z opinii biegłych oraz wizji lokalnej i oględzin sądowych szczególną wagę posiada dowód ze świadków, na co wskazuje instrukcja Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych Sanctorum Mater o prowadzeniu dochodzenia diecezjalnego lub eparchialnego w sprawach kanonizacyj nych, która w artykule 29 § 2 stwierdza, że w sprawach nowych dochodzenie dotyczy „przede wszystkim” przesłuchania świadków. Tak więc dowód ze świadków stanowił istotny element diecezjalnego postępowania kanonizacyjnego Sługi Bożego ks. Stanisława Streicha.

On October 28, 2017, in the church of st. John Bosco in Luboń, the beatification process began at the diocesan stage of rev. Stanisław Streich, murdered at the foot of the altar on February 27, 1938 in Luboń by a communist – Wawrzyniec Nowak. Neither the period of World War II, nor the location of post-war Poland under strict control of the Soviet Union, although it actually delayed the efforts towards the beatification process, did not overshadow the belief that the Luboń martyr deserves the glory of the altars. It was for this reason that the opinion of martyrdom, holiness, and signs was the driving force that eventually led to the initiation of the diocesan inquiry. One of the essential elements of this process is the evidence phase, i.e. collecting the appropriate human arguments that will allow us to achieve moral certainty as to the fact of martyrdom, or the heroic virtues of a candidate for altars, a miracle, and the existence of the cult of the Servant of God. Among the evidence taken in canonical trials, apart from the statements of the parties, evidence from documents and expert opinions, as well as on-site inspections and court examinations, evidence from witnesses is of particular importance, as indicated by the instruction of the Congregation for the Causes of Saints Sanctorum Mater on conducting diocesan or eparchial inquiries in matters of canonization, which in Article 29 § 2 it states that in new cases the investigation concerns “primarily” the questioning of witnesses. Thus, the evidence from witnesses was an important element of the diocesan canonization proceedings of the Servant of God, rev. Stanisław Streich