In the article, the bryophytes of the upper reaches of the Western Bug River, which is physically and geographically located within Male Polissya, partly Roztochia, and to a minor extent in the Gologoro-Voronyatsky denudo-structural hills, have been studied. Based on our survey, a list of the bryophytes has been compiled for the first time. Ecological features, substrate preferences and life forms of the bryophytes have been analysed. According to the ecological features, subheliophytes (30.9%) and hemisciophytes (30.9%) predominate in the spectrum of heliomorphs; mesophytes (29.7%), hygromesophytes (21.2%) and xeromesophytes - in the spectrum of hydromorphs (19.4%); cold-tolerant species (59.4%) - in the spectrum of thermomorphs. Based on the analysis of the substrate preferences of the bryophytes, the following groups were identified: epigeans (116 species), epixils (56 species), epiphytes (46 species), epiliths (43 species), aquatic (22 species). The prevailing life forms are turf (30.3%), rough mat (18.2%), weft (15.2%), tuft (10.3%) and smooth mat (9.7%). 3 species that are officially recognised as rare and 16 species that are recognized as regionally rare have been found. In the group of bryophytes associated with wetland ecosystems, 2 officially rare and 6 regionally rare species were found in the study area. Given the large areas of drained land in Lviv Region, these species are of particular value, especially in the context of conservation of the biodiversity and protection of the valuable natural areas in accordance with the Development Strategy of Lviv Region by 2027.
W artykule przedstawiono wyniki badań, dotyczących mszaków górnego biegu Zachodniego Bugu. Teren ten fizycznie i geograficznie położony jest w obrębie Małego Polesia, częściowo Roztochii oraz w niewielkim stopniu na wzgórzach Gołogóro-Woronieckich. Na podstawie badań terenowych, po raz pierwszy zestawiono listę mszaków tego obszaru. Przeanalizowano cechy ekologiczne, preferencje podłoża i formy życiowe stwierdzonych tu mszaków. Według cech ekologicznych w spektrum heliomorfów dominują subheliofity (30,9%) i hemisciofity (30,9%); mezofity (29,7%), higromezofity (21,2%) i kseromezofity - w spektrum hydromorfów (19,4%); gatunki tolerujące zimno (59,4%) - w spektrum termomorfów. Na podstawie analizy preferencji substratowych, zidentyfikowano następujące grupy mszaków: epigeity (116 gatunków), epiksylity (56 gatunków), epifity (46 gatunków), epility (43 gatunki), hydrofity (całkowicie lub częściowo zanurzone) (22 gatunki). Dominującymi formami życiowymi są formy darniowe (30,3%), tworzące szorstkie maty (18,2%), wełniste (15,2%), kępkowe (10,3%) oraz tworzące gładkie maty (9,7%). Znaleziono 3 gatunki w skali ogólnej uznane za rzadkie oraz 16 gatunków uznanych za rzadkie regionalnie. W grupie mszaków związanych z ekosystemami wodno-błotnymi, stwierdzono 2 gatunki ogólnie rzadkie i 6 gatunków rzadkich regionalnie. Ze względu na duże powierzchnie odwodnionych terenów w obwodzie lwowskim, gatunki te są szczególnie cenne, zwłaszcza w kontekście zachowania różnorodności biologicznej i ochrony cennych przyrodniczo obszarów, zgodnie ze Strategią Rozwoju Obwodu Lwowskiego do 2027 roku.
