The leachability of pollutants from asbestos-containing waste, previously used for roofing was investigated. Laboratory tests were performed under static conditions (tests 1–20) in accordance with the TCLP methodology (with the use of acetic acid as the leaching medium, initial pH = 3.15). The maintaining of constant leaching conditions proved to be impossible at the experimental stage. Following the stabilization of conditions, the pH range for the obtained solutions increased to an average value of 8.3. Aluminum, boron, barium, cadmium, chromium, copper, iron, nickel, lead, strontium, zinc, and mercury were identified in the eluate. The low leachability of individual metals under the planned conditions was observed. In general, no leaching of such metals as cadmium, nickel, and lead was observed. The mercury content in the eluates is below the quantification limit, but the obtained values fall to around the limit of detection for the element. As compared with leaching with the use of distilled water (Klojzy-Karczmarczyk et al. 2021), zinc and boron additionally appear in eluates. The determined value of leachability for the individual analyzed elements increases from double to a few times with the use of the TCLP method. The value of leaching for barium is on average 5.56 mg/kg, for chromium it is 1.10 mg/kg, for copper 0.26 mg/kg, and for iron 0.80 mg/kg. In addition, the leaching of boron of around 3.00 mg/kg and of zinc 1.84 mg/kg was found. Higher leachability values were found only for strontium and aluminum. The leaching of strontium is on average around 62 mg/kg. While the leaching of aluminum is lower than values identified in the previous tests with the use of distilled water and is around 2.76 mg/kg. Products of leaching contain mainly pollutants characteristic of cement (aluminum, strontium, and iron).
Przeprowadzono badania wymywalności zanieczyszczeń z odpadów zawierających azbest, stosowanych wcześniej jako pokrycia dachowe. Przeprowadzono badania laboratoryjne w warunkach statycznych (test 1:20) zgodnie z metodyką TCLP (przy udziale roztworu kwasu octowego, jako medium ługujące, pH początkowe 3,15). Na etapie eksperymentu okazało się niemożliwe utrzymanie stałych warunków ługowania. Po ustabilizowaniu warunków zakres pH dla uzyskanych roztworów wzrasta do średniej wartości 8,3. W eluatach oznaczano glin, bor, bar, kadm, chrom, miedź, żelazo, nikiel, ołów, stront, cynk oraz rtęć. Obserwowana jest niska wymywalność poszczególnych metali w założonych warunkach. Nie obserwuje się generalnie wprowadzania do roztworów metali takich jak kadm, nikiel, ołów. Zawartość rtęci kształtuje się w eluatach poniżej granicy oznaczalności, ale uzyskane wartości mieszczą się w okolicach granicy wykrywalności tego pierwiastka. W porównaniu do ługowania z zastosowaniem wody destylowanej (Klojzy-Karczmarczyk i in. 2021) pojawia się w eluatach dodatkowo cynk oraz bor. Stwierdzona wielkość wymywania dla poszczególnych analizowanych pierwiastków wzrasta od 2 do kilku razy przy zastosowaniu metody TCLP. Wielkość wymywania dla baru wynosi średnio 5,56 mg/kg, chromu 1,10 mg/kg, miedzi 0,26 mg/kg, żelaza 0,80 mg/kg. Dodatkowo stwierdzono wymywanie boru na poziomie 3,00 mg/kg i cynku 1,84 mg/kg. Wyższe wartości wymywalności stwierdzono jedynie dla strontu i glinu. Wymywanie strontu kształtuje się na średnim poziomie 62 mg/kg. Natomiast wymywanie glinu jest niższe w porównaniu do wcześniejszych badań z zastosowaniem wody destylowanej i jest na poziomie 2,76 mg/kg. W produktach wymywania obecne są głównie zanieczyszczenia charakterystyczne dla cementu (glin, stront, żelazo).
