Plonowanie nowych odmian jęczmienia jarego w zależności od dawki azotu

W hali wegetacyjnej IUNG-PIB w Puławach przeprowadzono doświadczenie z jęczmieniem jarym w wazonach Mitscherlicha. Celem badań było porównanie reakcji nowych odmian: Goodluck, Iron, KWS Aliciana, Natasia i Suweren (seria 1, 2011–2012) oraz Basic, Despina, Fariba, Gawrosz (forma nagoziarnista), Kucyk i Raskud (seria 2, 2012–2013) na 3 poziomy nawożenia azotem (NH4 NO3 ): 1, 2 i 3 g N·wazon-1. Po zbiorze jęczmienia określono plon ziarna, elementy plonowania i zawartość białka w ziarnie (metodą Kjeldahla). Wszystkie badane odmiany jęczmienia jarego dodatnio reagowały plonem ziarna na zwiększanie dawki azotu z 1 do 2 g N·wazon-1, a niektóre – KWS Aliciana, Suweren, Basic, Despina, Fariba i Raskud wykazały dalszy istotny wzrost plonu przy dawce 3 g N·wazon-1. Wśród odmian, Raskud i Iron wyróżniały się większymi zwyżkami plonu przy dawce 3 g N w porównaniu z dawką 1 g N·wazon-1 . Zawartość białka ogólnego w ziarnie wszystkich odmian zwiększała się istotnie wraz ze wzrostem dawki azotu. Wzrost plonu pod wpływem nawożenia N był efektem zwiększenia liczby kłosów w wazonie wskutek lepszego rozkrzewienia produkcyjnego roślin. Liczba ziaren w kłosie (średnio z odmian) była wyższa dla dawki 1 g N·wazon-1. Nagoziarnista odmiana Gawrosz (na tle odmian oplewionych) charakteryzowała się najniższym plonem ziarna, wskutek najmniejszej liczby kłosów w wazonie i niskiej masy 1000 ziaren, natomiast wyróżniła się ona największą liczbą ziaren w kłosie i wysoką zawartością białka w ziarnie.