Nowe instrumenty wsparcia wytwarzania energii elektrycznej oparte na stałej cenie zakupu – zagadnienia wybrane

Przeprowadzona w niniejszej pracy analiza tekstu prawnego pozwala stwierdzić, że ustawodawca wprowadza do systemu prawnego nowe instrumenty wspierające rozwój odnawialnych źródeł energii. Instrumenty te kierowane są wyłącznie do podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej z określonych technologii OZE (biogaz rolniczy, biogaz składowiskowy, biogaz z oczyszczalni ścieków, biogaz inny oraz hydroenergia). Istotą tych instrumentów jest oparcie ich na wykorzystaniu stałej ceny zakupu, która tworzy dwa niezależne oraz rozłączne mechanizmy umożliwiające przekazywanie pomocy publicznej na wytwarzanie energii elektrycznej z OZE. Pierwszy z nich polega na wykorzystaniu stałej ceny zakupu jako ceny gwarantowanej (feed-in tariff), która wypłacana jest bezpośrednio przez sprzedawcę zobowiązanego na podstawie odpowiedniej umowy sprzedaży energii elektrycznej wytwarzanej z instalacji OZE. Umowa ta w pakiecie uwzględnia również bilansowanie handlowe oraz związane z tym koszty. Drugi instrument zakłada sprzedaż energii na rynku oraz dodatkowe wyrównanie wytwórcy różnicy między średnimi cenami energii elektrycznej a poziomem stałej ceny zakupu w postaci prawa do pokrycia ujemnego salda. W tym kontekście poziom stałej ceny zakupu stanowi podstawę obliczenia gwarantowanej premii do ceny rynkowej (feed-in premium) energii elektrycznej przekazywanej wytwórcy jako wsparcie dla wytwarzania energii elektrycznej z OZE. Możliwość stosowania tych instrumentów poprzedzona jest odpowiednim postępowaniem toczącym się przed Prezesem Urzędu Regulacji Energetyki, a także może być ograniczona przez odpowiednie przepisy wykonawcze wydane przez Radę Ministrów, która prowadzi politykę państwa w zakresie OZE oraz realizacje wiążące Polskę cele polityki klimatyczno-energetycznej UE w zakresie wykorzystania OZE w sektorze elektroenergetycznym.