Status prawny hulajnóg elektrycznych i ich użytkowników – projektowane rozwiązania i wzorce zagraniczne

W niniejszym artykule podjęto się próby analizy i oceny rozwiązań proponowanych w projektowanych ramach prawnych dla hulajnóg elektrycznych pod kątem uzyskania odpowiedzi na pytania dotyczące: statusu użytkowania hulajnogi, sposobu określenia praw i obowiązków użytkowania hulajnogi, statusu hulajnogi elektrycznej, czy proponowane rozwiązania są zgodne z trendami występującymi w ustawodawstwie innych państw, jaki model regulacji powinien przyjąć polski ustawodawca, czy projektowana ustawa jest kompletna. W niniejszej pracy autorzy wyróżniają cztery aspekty, które spowodowały potrzebę uregulowania: społeczny, technologiczny, ekologiczny, ubezpieczeniowy. Po omówieniu tych aspektów, w dalszej kolejności, autorzy poświęcają uwagę przebiegowi procesu legislacyjnego oraz proponowanym rozwiązaniom prawnym, co stanowi kluczowy punkt opracowania. Omówiony zostaje status urządzeń transportu osobistego, ich użytkowników, kwestie wymogów technicznych oraz obowiązków usługodawców z zakresu zapewnienia bezpieczeństwa wypożyczanych lub sprzedawanych przez nich urządzeń. Dalsza część opracowania, poświęcona jest omówieniu i analizie regulacji zagranicznych, dotyczących środków transportu osobistego, ze wskazaniem na występowanie w tym zakresie dwóch tendencji – konserwatywnej oraz liberalnej. Na zakończenie, autorzy starają odpowiedzieć się na pytanie badawcze postawione na wstępie, mając na uwadze, że inicjatywa ustawodawcza w tym zakresie była niezbędna i stanowi właściwą odpowiedź na zapotrzebowanie gospodarcze oraz społeczne. Rosnąca liczba hulajnóg elektrycznych, a także przedsiębiorstw, które zajmują się ich wynajmem sprawia, że koniecznym było wprowadzenie przepisów jednoznacznie określających status hulajnóg i ich użytkowników.