The Possibilities of Employing the Paradigm of Coincidence in Contemporary Political Science Research

Explaining a political phenomenon is not to be viewed as a multi-variant function but rather a comprehensive research tool ensuring adequacy (in a broader context – chances of arriving at an explanation) at the expense of universality. The proposed coincidence paradigm provides possibilities of applying explanations seemingly contradictory from the substantive and methodological perspective. The concepts of “meta-activity” and “quasi-expert” are used for the sake of explaining the criteria ensuring development of a political science research tool composed of multiple elements. At the core of deliberations lies broadly-defined exemplification of the dispute between normative and empirical methodology.

Wyjaśnienie zjawiska politycznego jest nie tyle funkcją wielowariantową, lecz wieloelementowym narzędziem badawczym, które gwarantuje adekwatność (w szerszym kontekście chodzi o szanse wyjaśnienia) kosztem uniwersalności. Proponowany paradygmat koincydencji dostarcza możliwości aplikacji wyjaśnień, które pozornie pozostają ze sobą w sprzeczności merytorycznej oraz metodologicznej. Poprzez pojęcia „metaaktywności” oraz „ quasi-eksperta” zostają wyjaśnione kryteria, które gwarantują powstanie wieloelementowego narzędzia badawczego w naukach politycznych. Podstawą rozważań jest szeroko rozumiana egzemplifikacja sporu pomiędzy metodologią normatywną oraz empiryczną.