Ocena obciążenia układu ruchu u ładowaczy nieczystości stałych

Wstęp: Celem pracy była ocena obciążenia układu ruchu i jego zdrowotnych konsekwencji u ładowaczy nieczystości stałych, niezbędna do opracowania propozycji działań w kierunku minimalizacji przeciążeń układu ruchu. Materiał i metody: Badaniem objęto 15 ładowaczy w wieku 25-50 lat. Informacje na temat charakterystyki stanowiska pracy i subiektywnych odczuć pracowników w zakresie uciążliwości pracy oraz występowania dolegliwości uzyskano, stosując wywiad wolny i badanie kwestionariuszowe. Ponadto wykonano fotograficzną rejestrację typowych czynności roboczych oraz przy użyciu systemu GPS rejestrację drogi przebytej przez ładowaczy i szybkości ich przemieszczania się, pomiar siły niezbędnej do przemieszczania pojemników ze śmieciami, pomiar wydatku energetycznego (metodą kalorymetrii pośredniej), ocenę obciążenia przy użyciu systemu FirstBeat i metodą REBA oraz pomiar długości kręgosłupa metodą stadiometryczną. Wyniki: Ładowacze pracujący w zespołach 2-3-osobowych pokonują dziennie pieszo ok. 15 km w rejonach miejskich, a w wiejskich - ok. 18 km. Dolegliwości ze strony układu ruchu występowały najczęściej w okolicach stóp (60% badanych), kolan oraz nadgarstków i barków (ponad 40%). U wszystkich pracowników stwierdzono po pracy zmniejszenie długości kręgosłupa o 10-14 mm (średnio: 11,4 mm). Wnioski: Wyniki przeprowadzonych badań wskazują na bardzo duże obciążenie fizyczne ładowaczy spowodowane sposobem wykonywania pracy i jej organizacją. Z tego względu konieczne jest wprowadzenie interwencji ergonomicznych, które powinny uwzględniać m.in. szkolenie pracowników w zakresie prawidłowych sposobów wykonywania pracy, wypoczynku aktywnego i biernego, ale także kontrolę stanu technicznego wyposażenia i pojemników na śmieci oraz renegocjację umów z klientami, zwłaszcza w zakresie ponadnormatywnego ładowania pojemników. Med. Pr. 2013;64(4):507–519

Background: The aim of this work was to assess the load on the musculoskeletal system and its effects in the collectors of solid refuse. The rationale behind this study was to formulate proposals how to reduce excessive musculoskeletal load in this group of workers. Material and Methods: The study group comprised 15 refuse collectors aged 25 to 50 years. Data about the workplace characteristics and subjective complaints of workers were collected by the free interview and questionnaire. During the survey the photorecording of the workpostures, the distance and velocity by GPS recorders, measurements of forces necessary to move containers, energy expenditure (lung ventilation method), workload estimation using the Firstbeat system and REBA method and stadiometry were done. Results: The distance walked daily by the collectors operating in terms of 2 to 3 in urban areas was about 15 km, and in rural areas about 18 km. The most frequent musculoskeletal complaints concerned the feet (60% subjects), knees, wrists and shoulders (over 40% subjects). After work-shift all examined workers had vertebral column shorter by 10 to 14 mm (11.4 mm mean). Conclusions: The results of our study show that the refuse collectors are subjected to a very high physical load because of the work organization and the way it is performed. To avoid adverse health effects and overload it is necessary to undertake ergonomic interventions, involving training of workers to improve the way of their job performance, active and passive leisure, technical control of the equipment and refuse containers, as well as the renegotiation of contracts with clients, especially those concerning non-standard containers. Med Pr 2013;64(4):507–519