Zastosowanie krótkookresowej analizy wydolnościowej w diagnozowaniu zaburzeń głosu o podłożu zawodowym

Wstęp Obiektywne określenie wydolności narządu głosu to problem trudny diagnostycznie. Celem pracy była ocena możliwości zastosowania krótkookresowej akustycznej analizy wydolnościowej w diagnozowaniu zawodowych zaburzeń głosu. Materiał i metody Grupę badaną stanowiło 98 osób z dysfonią zawodową (87 kobiet, 11 mężczyzn), wybranych na podstawie badania wideostroboskopowego. Grupę porównawczą stanowiło 100 osób z głosem prawidłowym (81 kobiet, 19 mężczyzn). Porównano wyniki krótkoterminowej analizy akustycznej wykonanej za pomocą programu DiagnoScope z uwzględnieniem parametrów klasycznych (grupy Jittera, Shimmera i oceny stopnia szumów NHR) oraz nowych parametrów wydolnościowych wyznaczanych w krótkim odcinku czasowym w trakcie maksymalnie przedłużonej fonacji głoski „a”. Wyniki Wartości wszystkich badanych parametrów klasycznych były istotnie wyższe w grupie badanej z głosem patologicznym niż w grupie porównawczej z głosem prawidłowym (p = 0,00). Parametr aerodynamiczny – maksymalny czas fonacji – był krótszy o ponad 5 s w grupie badanej niż porównawczej. Większość akustycznych parametrów wydolnościowych była także istotnie gorsza w grupie osób z dysfonią zawodową niż w porównawczej (p = 0,00). Ponadto korelacje parametrów wydolnościowych z większością akustycznych parametrów klasycznych w grupie badanej wskazują, że dla głosów z patologią zawodową zmniejszona wydolność aparatu głosowego znajduje odzwierciedlenie w strukturze akustycznej głosu. Wnioski Parametry wydolnościowe wyznaczane podczas krótkoterminowej analizy akustycznej mogą być obiektywnym wskaźnikiem obniżonej efektywności funkcji fonacyjnej krtani, przydatnym w diagnozowaniu patologii narządu głosu o podłożu zawodowym. Med. Pr. 2015;66(2):225–234

Introduction An objective determination of the range of vocal efficiency is rather difficult. The aim of the study was to assess the possibility of application of short-term acoustic efficiency analysis in diagnosing occupational voice disorders. Material and Methods The study covered 98 people (87 women and 11 men) diagnosed with occupational dysphonia through videostroboscopic examination. The control group comprised 100 people (81 women and 19 men) with normal voices. The short-term acoustic analysis was carried out by means of DiagnoScope software, including classical parameters (Jitter group, Shimmer group and the assessment of noise degree NHR), as well as new short-term efficiency parameters determined in a short time period during sustained phonation of the vowel “a.” The results were then compared. Results The values of all the examined classical parameters were considerably higher in the study group of pathological voices than in the control group of normal voices (p = 0.00). The aerodynamic parameter, maximum phonation time, was significantly shorter by over 0.5 s in the study group than in the control group. The majority of the acoustic efficiency parameters were also considerably worse in the study group of subjects with occupational dysphonia than in the control group (p = 0.00). Moreover, the correlation between the efficiency parameters and most of the classical acoustic parameters in the study group implies that for the voices with occupational pathology the decreased efficiency of the vocal apparatus is reflected in the acoustic voice structure. Conclusions Efficiency parameters determined during short-term acoustic analysis can be an objective indicator of the decreased phonatory function of the larynx, useful in diagnosing occupational vocal pathology. Med Pr 2015;66(2):225–234