Zagospodarowanie ubocznych produktów poubojowych

Prawo unijne zobowiązuje przedsiębiorców do zagospodarowania powstających podczas procesów technologicznych produktów ubocznych, w tym odpadów z zakładów mięsnych i ubojni. Dawniej głównym kierunkiem utylizacji odpadów rzeźnych była produkcja mączki mięsno-kostnej, którą skarmiano zwierzęta rzeźne. Obecnie ze względu na obawy przenoszenia na ludzi śmiercionośnych prionów, które zdiagnozowano u chorego na BSE bydła, skarmianego mączką mięsno-kostną, stosownie jej w żywieniu zwierząt jest zabronione. Najczęściej stosowaną metodą zagospodarowania ubocznych produktów pochodzenia zwierzęcego jest termiczna utylizacja materiału lub produkcja biogazu. Uzyskana w procesie spalania energia cieplna może zostać wykorzystana w celach grzewczych. Ponadto, spalanie organicznych materiałów wytwarza mniejsze ilości dioksyn, tlenków azotu, pyłu czy tlenku siarki w porównaniu z miałem węglowym. Produkowany z kolei biogaz może być z powodzeniem wykorzystany jako źródło energii.

EU law obliges businesses to arise during the development of technological processes by-products, including waste from meat processing plants and slaughterhouses. Historically, the primary direction of slaughter waste was the production of meat and bone meal, which was fed animals for slaughter. Currently, due to concerns of people moving to the deadly prions, which was diagnosed in a patient with BSE cattle, fed to meat-and-bone meal, as her animal nutrition is prohibited. The most common method of land use by-products of animal origin is the thermal utilization of the material or the production of biogas. The resulting combustion process heat energy can be used for heating purposes. Moreover, the combustion of organic materials produces smaller amounts of dioxin, nitrogen oxide, sulfur dioxide or particulate matter as compared with coal. Biogas produced in turn, can be successfully used as an energy source.